এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৯
অঞ্জলি
পুৱাৰ জগত
শুই উঠি চাও গই বাহিৰৰ পৰা
পচিমত মাৰ যায় ৰোহিণীৰ জ্যোতি,
এফালে আন্ধাৰ আৰু ইফালে পোহৰ,
জিলিকিছে ওপৰত সৰু তৰা এটি!
উঠিল পূবত এটি হাঁহিৰ উৰুমি-
শুই উঠা মানুহৰ মাতেৰে মিহলি,
পচিমত সৰু সৰু চৰাইবিলাকে
পোহৰ আহিব বুলি মাৰিছে কিৰীলি f
আনিছে বতাহে এটি মন মোহা গোন্ধ
সাধু-সঙ্গ লই অহা মানুহৰ দৰে,
নাইবা ফুলক চুমি শৰতৰ বায়ু
আহিছে প্ৰণয় গোন্ধ লই হেঁপাহেৰে।
এই দৰে তুমি মোৰ হৃদয়-আতমা
আহিছিলানেকি লই অসীম শকতি,
পাইছিলোঁ হৃদয়ত কিবা এটি বল,
এতিয়া লুকাল মোৰ হৃদয়ত যিটি।
