এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৯
অঞ্জলি
আঁতৰত কিবা এটি আছে প্ৰকৃতিৰ
মনহৰা মোহিনী শকাত,—
পৰ্ব্বতো সমান দেখি যদি দূৰণিৰ,
ওচৰত ভিন গঢ-গতি।
পুৱাৰ ৰ'দৰ মই গছৰ আৰত
জিলিকনি দেখি ভাল পাওঁ,
দুপৰীয়া দেখোঁ যদি মূৰৰ কাষত,
ততালিকে ভিতৰ সোমাওঁ।
সেইদৰে আঁতৰতে তোমাক দেখিলে
ভাল লাগে মোৰ অন্তৰত,
নিলগৰে পৰা মোত চেনেহ ঢালিলে
নাচোঁ মই তোমাৰে লগত।
মহত্ত্ব উদাৰ গুণে নানা দেশ ভেদি
বিদেশতো খিয়াতি বোৱায়,
নোৱাৰে নোৱাৰে দোষে ব্যবধান ভেদি
বিয়াপিব এশ ভাগো ঠাই।
সুখতেই থাকা তুমি আকাশৰ গাত,
মোক মাথো চাবা একোবেলি,
