(গান)

হে নতুন ! নমস্কাৰ

যুগে যুগে আহ তই

দেশে দেশে হাঁহ তই

            ভোঁহাৰি-বিদাৰি-ফালি পুৰণি সংস্কাৰ

                                    হে নতুন ! নমস্কাৰ ৷

নতুন তেজেৰে কৰ

পুৰণি পৃথিৱীখনত

আনি দিয়া ভৱিষ্যতৰ সেউজী ধুনীয়া বাৰেবাৰ,

হৃদয়ে হৃদয়ে ফুল

            যত ফুল যত কুঁহি-পাত

নতুন শিল্পীৰ

এই চিৰপূজাৰীৰ

কথা কবি মৰ্ম্মবেদনাত--- মোৰ লবি প্ৰণিপাত,

                                                লবি প্ৰণিপাত ৷

বিপ্লৱৰ মহাচক্ৰ ঘূৰে

নতুনৰ--- সৃষ্টিৰ অগ্নিবীজ

            দিশে দিশে উৰে,

নতুন পৃথিৱীখনত উজ্বলি উঠিছে দূৰে দূৰে

পুৰণিয়ে লৈছে বিদায়--- বেজাৰেৰে, ক্ষোভেৰে

            প্ৰতিক্ৰিয়া সংঘাতৰে ওলগ জনাই

            নতুনৰ গানে-সুৰে

            জগত জগায় ৷

আলোকৰ যাত্ৰীদলে নৱতম ছন্দত

অব্যৰ্থ খোজেৰে সৌৱা---

নদ-নদী পাৰ হৈ

পৰ্ব্বতো ভাঙি-ছিঙি

            প্ৰগতিৰ প্ৰদীপ জ্বলাই--- আগবাঢ়ে,

                                                আগবাঢ়ি যায় ৷

            হে নতুন ! নমস্কাৰ---

ৰূপান্তৰেদি তোৰ

সোণ-পোহৰৰ বাট

            হেৰ’ বিশ্ববিজয়ী ৰূপকাৰ !

তোৰ অৰুণ হাঁহিৰ জুই

                        কালে কালে

                        ভুবনে ভুবনে পৰে

                        কৰে--- নিখিলৰ জাতিষ্কাৰ ৷

তোৰ সুৰৰ বিজুলী বয়

            শিল্পীৰ তেজ হৈ

            হেৰ’ মৃত্যু সম সত্য তই

                        হেৰ’ দুৰ্নিবাৰ

                        সনাতন বন্ধু ! নমস্কাৰ

                        বাৰে বাৰে কৰোঁ নমস্কাৰ ৷