আলো মই কি কহবো দুঃখ
ৰাগ : ভাটিয়ালী
ধ্ৰুং ॥ আলো মই কি কহবো দুঃখ ।
পৰাণ নিগৰে নেদেখিয়া চান্দ-মুখ ॥
পদ ॥ কত পুণ্যে লভিলো গুণেৰ নিধি শ্যাম ।
বঞ্চিয়া নিলেক নিকৰুণ বিধি বাম ॥
শ্যাম কানু বিনে মোৰ ন ৰহে জীৱন ।
হাঁ শ্যাম বুলিতে আকুল কৰে মন ॥
দিৱস ন যাই সুখে ন যাই ৰয়নী ।
চান্দ চন্দন মন্দ পৱন বৈৰিণী ॥
কোথা যাওঁ কোথা থাকোঁ কিবা কৰে মন ।
কানাইৰ নেওছনি দিও সবে বন্ধু জন ॥
শ্যাম বন্ধু বিনে জীৱনত কিবা কাজ ।
বিৰহ-অনল জ্বলে হৃদয়ৰ মাজ ॥
নজানো দাৰুণ বিধি কি কৰে বিপত্তি ।
কহয় মাধৱ ৰাঙ্গা পদে মোৰ গতি ॥