পৃষ্ঠা:হিন্দু-ধৰ্ম্ম-সাৰ.djvu/৭৪: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য
→মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই: "চল চেহয়। এই কাৰণে শত চেষ্টাতো দুর স্ত্রীয়ে স্ব..." দি পৃষ্ঠা সৃষ্টি কৰা হ'ল |
|||
পৃষ্ঠাৰ স্থিতি | পৃষ্ঠাৰ স্থিতি | ||
- | + | মুদ্ৰণ সংশোধিত | |
পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | ||
১ নং শাৰী: | ১ নং শাৰী: | ||
চঞ্চল্ স্নেহশূন্য়। এই কাৰণে শত চেষ্টাতো দুষ্টা স্ত্ৰীয়ে স্বামীৰ বিৰুদ্ধে |
|||
ব্যাভিচাৰ কৰি থাকে। |
ব্যাভিচাৰ কৰি থাকে। |
||
যেনে,- |
যেনে,-“নৈত্যৰূপং পৰীক্ষন্তে নাসাং বয়ৰ্সি সংস্থিতিঃ। |
||
সুৰূপং বা বিৰূপং বা পুমা নিত্যেব ভুঞ্জতে॥১৪ |
|||
পৌশ্চল্য়াচ্চল চিত্তাচ্চ নৈম্নেহ্য়াচ্চ স্বভাবতঃ। |
|||
ৰক্ষিতা যত্নতোহপীহ ভৰ্ত্তদেতা বিভুৰ্ব্বতে। ১৫। |
|||
রক্ষিতা যত্নতােহপীহ ভদে বিভুৰ্বতে। ১৫। |
|||
( ইতি মনুঃ নঃ অঃ) |
( ইতি মনুঃ নঃ অঃ) |
||
পৰমেশ্বয় স্ত্ৰী জাতিক এই স্বভাবী কৰিয়েই সৃজন কৰিছে। |
|||
এতেকে চলে বলে কৌশলে যি |
এতেকে চলে বলে কৌশলে যি প্ৰকাৰেই হওক স্ত্ৰীক ভালে ৰাখিবলৈ |
||
যত্ন কৰা নিতান্ত উচিত। |
|||
যেনে |
যেনে;-এৰৎ স্বভাবৎ জ্ঞাত্বাসাং প্ৰজাপতি নিসৰ্গজম্। |
||
পৰমং যত্নমাতিষ্ঠেৎ |
পৰমং যত্নমাতিষ্ঠেৎ পুৰুতো ৰক্ষণংপ্ৰতি॥১৬। |
||
(ইতি মনুঃ নঃ অঃ) |
(ইতি মনুঃ নঃ অঃ) |
||
নদীৰ |
নদীৰ পানী যি ৰূপে সাগৰৰ সহিতে মিলি লোনা হয়, সেই ৰূপে |
||
স্ত্ৰীবোৰেও যেনেকুবা সাধু-অসাধু পুৰুষৰ সহিতে বিহাৰ সুত্ৰে মিল |
|||
হয়, |
হয়, সেইৰূপ গুন বিশিষ্ট হয়। যেনে নিকৃষ্ট কুলত জন্ম লৈ |
||
“অক্ষমালা” |
“অক্ষমালা” “পক্ষিণী -সাৰঙ্গী " আৰু সত্যবতী ক্ৰমান্বয়ে ঋষি "বশিষ্ট" |
||
“মন্দপাল” আৰু “সান্তানু" ৰজাৰ লগত ভাৰ্য্য়াৰূপেমিলি পৰম মান্য়া |
|||
“মা” আজ “সাকা ৰ লগত জাগেমিলি পৰশ মায়া |
|||
আৰু |
আৰু ধৰ্ম্মিষ্টা হৈ জগতত সতী নামে ক্ষাত হৈ গৈছে। |
||
* যি বোৰ স্ত্ৰী ধৰ্ম্ম লেখা হল , এই বোৰ গুন, সতী স্ত্ৰীৰ ভিন্ন |
|||
* যি বােৰ যে , এই যে , সঙ্গীই কি |
|||
অপৰৰ গাত নে থাকে। |
|||
* কুলতা স্ত্ৰীয়ে তাইৰ নিজ স্বামীক মৰম নকৰে । |
|||
* কুলতা স্ত্রীয়ে ইনি । |