পৃষ্ঠা:হিন্দু-ধৰ্ম্ম-সাৰ.djvu/৫৯: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

ােেৰশ অধ্যায়।

অল্প বয়সত মৃত্যুৰ কাৰণ ;

আৰু ভােক্ষাতােক মাংস। বেদ অভ্যাস নকৰিলে, সদাচাৰ পৰিত্যাগ কৰিলে, কর্তব্য কাম কৰিবলৈ এলাহ কৰিলে, আৰু দোষীত অন্ন ভােজন কৰিলে মানুহৰ আয়ুক্ষয় হৈ অসময়ে মৃত্যু হয়। খুদুনা, ৰঘুন, ৰাৰণৰ শাক অর্থাৎ ৰঙ্গা গাজৰ আদি , আৰু বিষ্ঠাদিত গজি উঠা দ্রব্যাদি অভক্ষ।

কোন বৃক্ষ কাটিলে বা ভাঙ্গিলে যি এঠা ওলায়, গাই জগী দহ দিন অতীত নােহােৱাতে আৰু ৰজলা নাইবা দামুৰি মৰা গাই গাখীৰ, তিলৰ লগত মিহলি হােৱা চাউলৰ ভাত, গমৰ গুড়িত গাখীৰ আৰু মিঠৈ মিহলি কৰি সজা পিঠা, যজ্ঞাদি দেৱ কামত নলে গােৱা পশুৰ মাংস, একেটি খুৰা থকা পশুৰ গাখীৰ, যি বােৰ চৰাইয়ে কেচা মাংস খায় তাক আকৌ কুকুৰা, পাৰ আদি পােহনীয়া চৰাই, খুৰাত জোৰ নথকা পশু, পানী কাউৰী, হাঁহ, ৰাম, ভাই, টয়া, শালিকা আৰু যি বােৰ চরাইয়ে ঠোটেৰে মাৰি কি নপৰে, চিৰি খায়, যি বােৰে পানীত ডুবি মাছ খায় এই বােৰ বাৰ নেলাগে। | কান মাংস আৰু যি ঠাইত নানাৰি পথৰ নামত নিন নিমিত্তে ৰাখে, তাৰ পৰা কিনি আনি, যি ৰােৰ বি। এর আকৌ শা, নেইল আর পাঁচ জন কে খাৰ নেলাগে। কিন্তু পাঁচ মখীয়াৰ কি

গ + থে ইহুক খােৱা ৰা নাই।