ইন্দ্ৰজিতৰ পুনৰ যুদ্ধ: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

auto summary: New page created (no summary given)
 
No edit summary
৯ নং শাৰী:
ৰামৰ হাতত,       পৰিলা শুনিয়া,
 
::মকৰাক্ষ মহাবীৰ ।
 
ক্ৰোধে মহাত্ৰাসে,       ৰাৱণ ৰাজাৰ,
 
::জ্বলিলা সব শৰীৰ ॥১
 
সম্বুধিয়া ইন্দ্ৰ-,       জিতক বোলয়,
 
::শুনা বাপু মেঘনাদ ।
 
আৰকা ৰণক,       চলি যাহাঁ ঘোৰ,
 
::গুচায়ো মন বিষাদ ॥২
 
একেয়ো প্ৰকাৰে,       দশৰথি ৰাম,
 
::সমসৰ নোহে তোৰ ।
 
ন্যায় যুজে যেবে,       সংশয় দেখাহাঁ,
 
::অন্যায়ে চিন্তিয়ো মাৰ ॥৩
 
ইন্দ্ৰজিত নাম,       পৰাইলে বাপুৰ,
 
::ইন্দ্ৰক বলে ভঙ্গাইয়া ।
 
মানুষ দুগোটা,       বীৰ নমাৰস,
 
::মোহোৰ কৰ্ম্মক পায়া ॥৪
 
একোযে প্ৰকাৰে,       কৌশল্যা তনয়,
 
::সমসৰ নোহে তোৰ ।
 
সত্বৰে কাৰ্য্যক,       সাধি আসা বাপু,
 
::শৈল্যক গুচায়ো মোৰ ॥৫
 
অলঙ্কাৰে ৰথ,       মণ্ডিত কৰিয়া,
 
::ৰাৱণি কৈলা পয়াণ ।
 
মহাবীৰ যত,       দুই পাশে চলয়,
 
::কতো ভৈলা আগুৱান ॥৬
 
ৰামৰ সেনাৰ,       শিখৰ পৰ্ব্বত,
 
::বৃক্ষ কৰে লৈয়া ধাইল ।
 
সম্মুখ ৰণত,       প্ৰথম সমৰে,
 
::ৰাক্ষস বল ভঙ্গাইল ॥৭
 
ৰাক্ষসৰ বলে,       হুয়া ছপকৰে,
 
::দুয়ো বলে ধূমাজয় ।
 
অস্ত্ৰক হানিয়া,       আঞ্চোৰে কামোৰে,
 
::দুইহানো অশেষ ক্ষয় ॥৮
 
ইন্দ্ৰজিত বীৰে,       ধনুক টঙ্কাৰি,
 
::অস্ত্ৰক হানিয়া ছাইল ।
 
ৰাম লক্ষ্মণক,       খোজন্তে চলয়,
 
::বানৰ বল ভঙ্গাইল ॥৯
 
চৌদ্দয় চৌদ্দয়,       বানৰ ফোলয়,
 
::একৈক একৈক বাণে ।
 
কতো কপিজাক,       বিমুখে পলাই,
 
::কতোহোঁ মৰিল প্ৰাণে ॥১০
 
অষ্টাদশ শৰে,       গন্ধ মাৰ্দ্দনক,
 
::ৰাৱণি বিন্ধিলা টানে ।
 
বিদূৰৰ হন্তে,       নল বানৰক,
 
::তাৰিলেক নৱ বাণে ॥১১
 
সাত গোটা বাণে,       গৱয় বীৰক,
 
::গজক বিন্ধিলা পাঞ্চে ।
 
আৰ যত যত,       বীৰক চাহিয়া,
 
::শৰৰ প্ৰহাৰে খাঞ্চে ॥১২
 
সকল সৈন্যক,       ৰণত ভঙ্গাইয়া,
 
::ৰাম লক্ষ্মণক পাইল ।
 
নিসন্ধি কৰিয়া,       শৰে অন্ধকাৰ,
 
::দুইহাঙ্কো বৰে জন্তাইল ॥১৩
 
ৰাম লক্ষ্মণেয়ো,       কাটন ফুটন,
 
::তিখাইণ অনেক বাণে ।
 
ৰাৱণি বীৰক,       ফুলি পেলাইলেক,
 
::ভয়ঙ্কৰ শৰ টানে ॥১৪
 
তেতিক্ষণে বীৰ,       অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা,
 
::দুহান অস্ত্ৰে নপাৱে ।
 
ৰাম লক্ষ্মণৰ,       শীৰৰে বিন্ধিল,
 
::জৰ্জ্জৰিত কৃত ভাৱে ॥১৫
 
দুয়ো বীৰ যেন,       অশোক ফুলিল,
 
::ৰুধিৰে বেঢ়িলা গাৱ ।
 
অস্ত্ৰ কৰিবাৰ,       সন্ধি নপাৱন্ত,
 
::ভৈলা অচেতন ভাৱ ॥১৬
 
 
::::<big>'''৩১ অধ্যায় ।'''<big>
 
:<big>'''ছবি ।'''<big>
 
লক্ষ্মণে বোলয় দদা,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;শ্ৰুতি নধাৱয় আৰ,
 
::কৰিয়োক আৰে কোন বুদ্ধি ।
 
মায়াবী ৰাক্ষস ইটো,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;চক্ষুৰ গোচৰ নুই,
 
::কাণ্ডে হানিবোহোঁ কোন সুদ্ধি ॥১
 
আৰকায়ে যাৱেনতো,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;দুইভাই কমাৰে আসি,
 
::মোহোত দিয়োক আজ্ঞা বাণী ।
 
সকল ৰাক্ষস কুল,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;নিৰ্ম্মূল কৰোহোঁ আজি,
 
::একলে ব্ৰহ্মাৰ অস্ত্ৰ হানি ॥২
 
কনিষ্ঠক সম্বুধিয়া,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ৰামদেৱে বুলিলন্ত,
 
::বিশিষ্টৰ নোহে হেন ধৰ্ম্ম ।
 
একলৰ অপৰাধে,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;সমস্তকে সংহৰিবা,
 
::শাস্ত্ৰৰ নিন্দিত মন্দ কৰ্ম্ম ॥৩
 
বৰ বৰ বীৰ সব,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;আকাশক পঠায়োক,
 
::তাক খুজি দেখাওঁক আমাক ।
 
সম্মুখ সমৰে তাৰ,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;প্ৰাণক চৰাওঁ দেখাঁ,
 
::অবৈধ হানিয়া শৰ তাক ॥৪
 
ৰাঘৱৰ মন কথা,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;অভিপ্ৰায় জানি তাৰ,
 
::মনে বৰি মিলিলা বিষাদ ।
 
ত্বৰিতে সমৰ ছাৰি,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;লঙ্কাত পশিলা গৈয়া,
 
::ত্ৰিদশ কম্পন মেঘনাদ ॥৫
 
কতো বেলি থাকিতহি,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;বিমৰিশ কৰিলেক,
 
::বাপত প্ৰসাদ যেন পাওঁ ।
 
মায়াসীতা সঞ্জোজিয়া,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;সাবৰে আগত কাটি,
 
::নিকুন্তিলা বটমূলে যাওঁ ॥৬
 
সবাকো বঞ্চিতে লাগি,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;মায়াসীতা সঞ্জোজিলা,
 
::সাক্ষাততে জনকৰ জীৱ ।
 
আৰকত কৰতল,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;কুৰি গোটা নখ জলে,
 
::আতি মনোহৰ কম্বুগ্ৰীৱ ॥৭
 
ত্ৰিবলী বলিত মধ্য,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;উন্নত কঠিন স্তন,
 
::একবেণী ধৰে মৃদু বেশ ।
 
স্বামীৰ বিয়োগ দুখে,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;প্ৰভাতৰ চন্দ্ৰ যেন,
 
::মুখ ভৈল মলিন কুবেশ ॥৮
 
জয় জয় ৰামদেৱ,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;চৰণত কৰোঁ সেৱ,
 
::তুমি দেৱ দীন দুঃখ হাৰী ।
 
দেৱৰ সাধিয়া কায,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;পৃথিবীক উদ্ধাৰিলা,
 
::দুৰ্জ্জন ৰাক্ষসগণ মাৰি ॥৯
 
তযু পাদ পদ্মে প্ৰভু,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;একান্ত ভকতি হৌক,
 
::মোক কৃপা কৰিয়ো ইবাৰ ।
 
মাধৱ কন্দলি ভণে,&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ৰাম বোলাঁ সৰ্ব্বজনে,
 
::তেবে সুখে তৰিবা সংসাৰ ॥১০