পৃষ্ঠা:2015.450961.Kamrup-Ed-1st.pdf/৯০

•পস -মণ্য ] পৰিহে ক্ষত সেই কথা। সি কান্ত ভাৰক আমি মহা দুৰ্দান্ত শক্ত দোৰ খুলিছিল। ব্ৰহ্মাৰ কাষত তাৰ-বৰ বাবে পায় এদিন। তাৰ পাৰে দেৱৰ মল ৰা কৰি কানেৰ দুল দু পেত। পাতী আত্মসমৰ্পণ কৰে বুলি অগনিত হইলি সাহু তি; এনেতেই এটি আকাবায়ে উচাখিল বজাৰ পুনৰ মৰনে পাৰ খান। তাকে গুলি মা হল ৰতি, নকৰিলে আত্মহত্যা। না —তা পাছে হৰি নিৰে সম্বৰ ভিৰু : পৰিৱতাৰ তাতো ৰাখিলে ৰতিৰে। কাশেঠি আই ৰুক্মিণীৰ গছপে মনে আলেহি ধি, ধৰিলে মম; গুছি যা পৰ বিলে সৰে। তোৰে পৰা পৰে তিনি অতি শী শাবিৰ ইব। --এৰিত। ৰি সকলো কাশি। এ মা স্বপ্ন যেন লাগিয়ে। থাশি মানিয়ে একা। লেী , এত নানা গায়ে শিলি এৰি না।