পৃষ্ঠা:টেটোন তামুলী.pdf/১৭: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

⸺সৌৱা নহয়, বাপেকে, চাপিছেহি আমাৰো কোনােবা। পিঠিত

মাৰে) ।

১ম, চোৰ — এঃ, গৃহস্তে সাৰ পায় বুলিহে ভয় । নহলে, মােৰ দৰে উমানত বস্তু বাছিব জানে কেইটাই ?

২য়, চোৰ — এৰা, মােৰ হ’লে দুৱাৰ মেলোঁতেই গম্ পায় যেন লাগি যায়।

অ, সিদিনা আকৌ, জানিছ, বৰচাঙৰপৰা বােন্দাটো নামি অহা

দেখিয়েই মানুহ বুলি বৰ ভয় খালোঁ ককাই! কিনাে কম,

দুদিনলৈকে মােৰ বুকুখনে ধানবনাদি বানি আছিল। সেই হে

বােলোঁ, মােক আগ নকৰিবি, বহিৰতে থবি; মুঠেই, ভাৰ লবৰ

বেলিকা মােক বিচাৰিবি।

১ম, চোৰ — অ, ইয়ালৈকে মতাটো হৈ উপজিছিলি? ভয়ৰ গােট ইমানটো

২য়, চোৰ —এৰা, এই দৰে বিদাটো শিকাবি আকৌ, তেহে পাৰোঁ

১ম, চোৰ — সঁচা, হয়। মাকৰ পেটতে কোনেও শিকি নাহে। তই বাৰু

মােৰ চালত চলিবিচোন, তােক মই মানুহ কৰি হে এৰিম ।

টেটোন — (আপােনা-আপুনি) এৰা, মোৰ মন্ত্ৰফাঁকিয়ে হাতে-হাতে গুণ

দিলে। ইহঁতেই মােক দুখত আনদ কৰাব যেন পাইছোঁ।