বনবাসৰ কথা সীতাক জনায়: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
৫১৪ নং শাৰী:
সৰ্ব্বক্ষণে নেত কমলিত যাৰ গাৱ ॥৬১
ৰত্ন গৃহে ফুৰন্তে শোণিত পাৱে বহে ।
উলু কণ্টকত ফুৰিবেক কোন সাহে ॥৬২
অনেক দিনৰ পথ হৈব মেৰুস্থল ।
মহাদুখ থান কতো অপৱিত্ৰ জল ॥৬৩
কুশৰ কণ্টক লতা গুল্ম যত দেশ ।
ঘোৰ অৰণ্যত অৰণ্যত কেনে হৈবাহা প্ৰবেশ ॥৬৪
পৰিধান বল্কল হৈবেক জটা কেশ ।
নখ লোম চোঁৱৰ হৈব ভোবকাৰ বেশ ॥৬৫
অস্থি চৰ্ম্ম নাম মাত্ৰ হৈব মোৰ সাৰ ।
কিনো প্ৰীতি হৈব তোৰ সঙ্গত আমাৰ ॥৬৬
ঘৰ্ম্মকালে পঙ্কত ব্ৰতক ধৰিবোঁ ।
শিশিৰ সময়ে জলে নিবাস কৰিবোঁ ॥৬৭
উপবাস কৰিতে লাগয় ঘনে ঘন ।
অন্নক তেজিয়া ফলমূলেসে ভোজন ॥৬৮
আমাৰ লগত বনবাসে যেবে যাইবা ।
উপবাস ব্ৰতে মহা দুঃখ মাত্ৰ পাইবা ॥৬৯
জনক নন্দিনী মোৰ বচন নবাধা ।
গৃহে পতিব্ৰতা ধৰ্ম্ম পৰলোক সাধা ॥৭০
ৰামৰ বচন শুনি জানকী গোসানী ।
ক্ৰন্দন কৰিয়া দেৱী বুলিলন্ত বাণী ॥৭১
তুমি এৰি গৈলে মোৰ জীৱন নিষ্ফল ।
কটাৰত ভৰ নুহি ভুঞ্জিবোঁ গৰল ॥৭২
সীতাৰ বিলাপে চিত ৰামৰ দ্ৰবিল ।
বনক যাইবাক তাঙ্ক অনুমতি দিল ॥৭৩
শুন শুন জানকী লখিলোঁ তোৰ কাজ ।
মোহোৰ তুলত বনে যাইবে হোৱা সাজ ॥৭৪
| |||