পৃষ্ঠা:শান্তি-কৱচ.pdf/১৭: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য
পৃষ্ঠাৰ স্থিতি | পৃষ্ঠাৰ স্থিতি | ||
- | + | বৈধকৃত | |
শিৰোনামা (noinclude): | শিৰোনামা (noinclude): | ||
১ নং শাৰী: | ১ নং শাৰী: | ||
{{rh||শান্তি-কৱচ|২১}} |
|||
পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | ||
১ নং শাৰী: | ১ নং শাৰী: | ||
⚫ | |||
{{center|শান্তি-কৱচ}} {{Right|২১}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | ১। তোমাৰ আগচৰাত তুমি বহাঁ, আলহী-অতিথিক সাক্ষাৎ কৰা, কিন্তু নিশ্চয় তাত খোৱা-শোৱা নকৰা; সেইদৰে বাহিৰৰ মানুহৰ লগত হঁহা-মতা আৰু সাংসাৰিক ব্যৱহাৰ কৰিলেও, শুব-খাবলৈ ভিতৰলৈ অহাৰ দৰে, দিনটোৰ অন্ততঃ কিছু সময় আত্ম-চিন্তাৰ বাবে আছুতীয়াকৈ লবা। বাহিৰৰ চলন-ফুৰণত তুমি ব্যবসায়ী বা শ্ৰমজীৱী যিহকে-তিহকে হ’ব পাৰা; অকল আত্ম-চিন্তাতহে তুমি মানুহ। |
||
⚫ | |||
২। নাৱিকে বিযুৱ ৰেখাৰ গ্ৰীষ্ম-মণ্ডলৰ পৰা সুমেৰু-কুমেৰুৰ অতি শীত মণ্ডললৈকে ফুৰে, কিন্তু নিজ দেহৰ উত্তাপ লগত লৈ ফুৰিলে সেই বিভিন্ন |
২। নাৱিকে বিযুৱ ৰেখাৰ গ্ৰীষ্ম-মণ্ডলৰ পৰা সুমেৰু-কুমেৰুৰ অতি শীত মণ্ডললৈকে ফুৰে, কিন্তু নিজ দেহৰ উত্তাপ লগত লৈ ফুৰিলে সেই বিভিন্ন |
||
উত্তাপত চলা সম্ভৱ নহলহেঁতেন; তেনেকৈয়ে তুমি যতে যিহতে ফুৰা লাগে, নিজক কোনোমতেই পাহৰিলে নচলিব; কিয়নো আত্ম-চিন্তা নিজ |
উত্তাপত চলা সম্ভৱ নহলহেঁতেন; তেনেকৈয়ে তুমি যতে যিহতে ফুৰা লাগে, নিজক কোনোমতেই পাহৰিলে নচলিব; কিয়নো আত্ম-চিন্তা নিজ |
||
দেহৰ উত্তাপৰ দৰে। |
দেহৰ উত্তাপৰ দৰে। |
||
৩। সকলোৰে কথালৈ কাণ দিও, আটাইৰে দৃষ্টি-ভঙ্গিলৈ মন কৰিও আৰু সদৌৰে বিচাৰৰ প্ৰতি সম্মান দেখুৱাইও, তোমাৰ নিজ বিবেচনা অক্ষুণ্ণ |
৩। সকলোৰে কথালৈ কাণ দিও, আটাইৰে দৃষ্টি-ভঙ্গিলৈ মন কৰিও আৰু সদৌৰে বিচাৰৰ প্ৰতি সম্মান দেখুৱাইও, তোমাৰ নিজ বিবেচনা অক্ষুণ্ণ |
||
ৰাখিবা আৰু বিনীতভাৱে কিন্তু দৃঢ়তাৰে তোমাৰ নিজ সুবিবেচিত মত প্ৰকাশ কৰিবৰ সৎ সাহস গোটাবা। আৱশ্যক অনুসাৰে এনে স্বাধীন ন্যায় |
ৰাখিবা আৰু বিনীতভাৱে কিন্তু দৃঢ়তাৰে তোমাৰ নিজ সুবিবেচিত মত প্ৰকাশ কৰিবৰ সৎ সাহস গোটাবা। আৱশ্যক অনুসাৰে এনে স্বাধীন ন্যায় |
||
মত প্ৰকাশ কৰাৰ বাবে মহাপুৰুষসকলে ধন-মান-প্ৰাণ পৰ্য্যন্ত উছৰ্গা কৰিবলৈ কুণ্ঠিত নহয়। |
মত প্ৰকাশ কৰাৰ বাবে মহাপুৰুষসকলে ধন-মান-প্ৰাণ পৰ্য্যন্ত উছৰ্গা কৰিবলৈ কুণ্ঠিত নহয়। |
||
৪। নোহোৱা কথাটো "নহয়" বুলিবলৈ যাৰ সাহ নাই, তেওঁ পৰৰ দাস বা নিজ স্বাৰ্থৰ গোলাম; সংসাৰৰ সোতত তেওঁ উটি যায়, পাৰ উঠিব |
৪। নোহোৱা কথাটো "নহয়" বুলিবলৈ যাৰ সাহ নাই, তেওঁ পৰৰ দাস বা নিজ স্বাৰ্থৰ গোলাম; সংসাৰৰ সোতত তেওঁ উটি যায়, পাৰ উঠিব |
||
নোৱাৰে। বেৰমিটাৰে (চাপমান যন্ত্ৰই) স্থিৰ বায়ুৰ হেচাৰ পৰিমাণ বুজায়, কিন্তু বতৰ-কুকুৰাই চঞ্চল বায়ুৰ স্বভাৱ দেখুৱায়; তেনেকৈয়ে স্বাধীন |
নোৱাৰে। বেৰমিটাৰে (চাপমান যন্ত্ৰই) স্থিৰ বায়ুৰ হেচাৰ পৰিমাণ বুজায়, কিন্তু বতৰ-কুকুৰাই চঞ্চল বায়ুৰ স্বভাৱ দেখুৱায়; তেনেকৈয়ে স্বাধীন |
||
লোকৰ মতক মানুহৰ মাত আৰু ইবোৰক ভাটোৰ মাত বা প্ৰতিধ্বনি বুলিব পাৰি। |
লোকৰ মতক মানুহৰ মাত আৰু ইবোৰক ভাটোৰ মাত বা প্ৰতিধ্বনি বুলিব পাৰি। |
||
৫। জীৱ হত্যাৰ ভিতৰত নৰ হত্যাই ডাঙৰ; পিছে, নৰ হত্যাতকৈও সত্যৰ হত্যা ভয়ানক; নৰ হত্যা কৰিলে নশ্বৰ দেহৰ অগ্ৰিম বিনাশ কৰা হয় মাত্ৰ, কিন্তু সত্যক হত্যা কৰিলে অবিনশ্বৰ আত্মক হত্যা কৰাৰ তুল্য হয়। এই বাবেই মহাপুৰুষসকলে সত্যৰ বিনাশতকৈ নিজ নশ্বৰ দেহক বিসৰ্জন দিবলৈহে আগবাঢ়ে। |
৫। জীৱ হত্যাৰ ভিতৰত নৰ হত্যাই ডাঙৰ; পিছে, নৰ হত্যাতকৈও সত্যৰ হত্যা ভয়ানক; নৰ হত্যা কৰিলে নশ্বৰ দেহৰ অগ্ৰিম বিনাশ কৰা হয় মাত্ৰ, কিন্তু সত্যক হত্যা কৰিলে অবিনশ্বৰ আত্মক হত্যা কৰাৰ তুল্য হয়। এই বাবেই মহাপুৰুষসকলে সত্যৰ বিনাশতকৈ নিজ নশ্বৰ দেহক বিসৰ্জন দিবলৈহে আগবাঢ়ে। |
||
{{nop}} |