পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/৬৫: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

→‎মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই: "সূতিকা পটল । অগণিী কালে উৰৰ বি আকৃতি। সেই ৰূপ হৈয়..." দি পৃষ্ঠা সৃষ্টি কৰা হ'ল
 
পৃষ্ঠাৰ স্থিতিপৃষ্ঠাৰ স্থিতি
-
মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
+
মুদ্ৰণ সংশোধিত
শিৰোনামা (noinclude):শিৰোনামা (noinclude):
১ নং শাৰী: ১ নং শাৰী:
{{rh||সূতিকা পটল।|৫১}}
পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded):পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded):
১ নং শাৰী: ১ নং শাৰী:
{{Block center|<poem>অগৰ্ভিণী কালে উদৰৰ যি আকৃতি।
সূতিকা পটল ।
সেই ৰূপ হৈয়া থাকে নহয় বিকৃতি॥
অগণিী কালে উৰৰ বি আকৃতি।
বস্ত্ৰে নবাঁধিলে চর্ম্ম উলমিয়া যাই।
সেই ৰূপ হৈয়া থাকে নহয় বিকৃতি।
উপমা বিচাৰি নেলেখিলোঁ লজ্জা পাই॥
বন্তে নবাধিলে চর্ণ উলমি যাই।
আকে জানি বস্ত্ৰে গর্ভ বাঁধিব মেৰাই।
উপমা বিচাৰি মেলেখিলে লজ্জা পাই
যদি বৃকোদরী হুইবাৰ ইচ্ছা নাই॥
আকে জানি বন্তে গর্ত বাধিৰ মেৰাই।
এই বন্ধনক দশ দিন নেমেলিবা।
যদি বৃকোদরী হইবাৰ ইচ্ছা নাই ।
শুইয়া থাকিব উঠি ফুৰিব নেদিবা॥</poem>}}
এই বন্ধনক দশ দিন নেমেণি।

শুইয়া থাকিব উঠি ফুৰিব নেদিবা।
{{center|⸺⸺⸺}}
প্ৰসৱ অন্তত ৰক্ত নভাঙি

বৰ উপায়।
{{center|'''প্ৰসৱ অন্তত ৰক্ত নভাঙি-'''}}
বিনোদিনী বােল দেশ আচৰণী দলে।
{{center|'''বৰ উপায়।'''}}
প্ৰসৱ জন্তত উঠি বসিবাক বলে।

আৰো বুঝাইয়া বােল উপদেশ দিয়া।
{{Block center|<poem>বিনোদিনী বােলে দেশী আচৰণী দলে।
অবশিষ্ট ৰক যাক নিঃশেষ হইয়া ।
প্ৰসৱ অন্তত উঠি বসিবাক বলে॥
লক্ষ্মী বােলে সর্বনাশ প্রাণৰ সংশয়।
আৰো বুঝাইয়া বােলে উপদেশ দিয়া।
মূচ্ছ। হয়া পড় আছয় তাত ভয়।
অবশিষ্ট ৰক্ত যাক নিঃশেষ হুইয়া॥
সেই মুচ্ছ নভাঙি যাইবে পাৰে প্রাণ।
লক্ষ্মী বােলে সর্ব্বনাশ প্রাণৰ সংশয়।
সিসবত কৰিয়া অহিত ইট টান
মূৰ্চ্ছা হুয়া পড়য় আছয় তাত ভয়॥
বুঝি নানি বধে কৰে ছল-ছুতা।
সেই মুৰ্চ্ছ নভাঙি যাইবে পাৰে প্রাণ।
বােলে ওঝা আনা, হৈল ‘বাঘিনী-প্রসূতা*।
সি সবত কৰিয়া অহিত ইটি টান॥
লীবোলে আৰু ভয় ৰক্ত তাঙিবাক।
নুবুঝি নাজানি বধে কৰে ছল-ছুতা।
দিন দশমান বুলিব দিলে হাক।
বােলে ওঝা আনা, হৈল “বাঘিনী-প্রসূতা’’॥
লক্ষ্মীবোলে আৰু ভয় ৰক্ত ভাঙিবাক।
দিন দশমান নুবুলিব দিলোঁ হাক॥</poem>}}