পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/৬৩: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

Browse history interactively

নতুন সম্পাদনা →

@@ পৃষ্ঠাৰ স্থিতি / পৃষ্ঠাৰ স্থিতি @@
-মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
+মুদ্ৰণ সংশোধিত
@@ শিৰোনামা (noinclude): / শিৰোনামা (noinclude): @@
@@ ১ নং শাৰী: / ১ নং শাৰী: @@
+{{rh||সূতিকা পটল।|৪৯}}
@@ পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): / পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): @@
@@ ১ নং শাৰী: / ১ নং শাৰী: @@
+{{Block center|<poem>ফুল নপড়িব কিবা ভয়, {{gap|2em}}ভয়মাত্ৰ তাত নাহিকয়,
-সূতিক পটল।
+{{gap|3em}}অকাৰণে কিয় টানিয়া আনয় তাক।
-৪৯
+প্ৰসৱৰ দণ্ডমান পৰে,{{gap|2em}} যিবেলি বেদনা পুনঃ ধৰে,
-ফুল নপঢ়িব কিবা ভয়, ভয়মাৰ তাত নাহিকয়,
+{{gap|3em}}আপনি পড়িব চিন্তাহীন হুই থাক॥
-অকাৰণে কিয় টানিয়া আনয় তাক।
+যদিবা দণ্ডৈক হৈয়া গৈল,{{gap|2em}} নপৰি ফুল গর্ভে, ৰৈল,
-প্ৰসৱৰ দগুমান পৰে, যিবেলি বেদনা পুনঃ ধৰে,
+{{gap|3em}}নাড়ীত ধৰিয়া টানা লাস লাস কৰি।
-আপনি পড়িব চিন্তাহীন হই থাক।
+উদৰত বিষ নাই যেবে,{{gap|2em}}নাভীধৰি নাটানিব তেবে,
-যদিবা দকৈ হৈয়া গেল, নপৰি ফুল গর্ভে, ৰৈল,
+{{gap|3em}}টানিবে লাগয় আসে যেবে বিষ ধৰি॥
-নাড়ীত ধৰিয়া টানা লস লাস কৰি।
+এই ৰূপে দুই চাৰি বাৰ,{{gap|2em}} টানিলাত ফুল পড়ে সাৰ,
-উদৰত বিষ নাই যেবে,
+{{gap|3em}}যদি বিষ নাসে নটানিব নটানিব।
-নাভীধৰি নাটানিব তে,
+উদৰক হাতে পিষিবেক,{{gap|2em}} বিষ ধৰি ফুল পড়িবেক,
-টানিবে লগিয় আসে যেবে বিষ ধৰি।
+{{gap|3em}}ভালৰূপে হাত ঘষি পিষি মাত্র দিব॥
-এই ৰূপে দুই চাৰি বাৰ, টানিলাত ফুল পড়ে সাৰ,
+দেখা যদি সিদ্ধি নাই তাত,{{gap|2em}} নাৰিকেল তৈলে ঘষি হাত,
-যদি বিষ মাসে নটানিব নটানিব ।
+{{gap|3em}}উদৰ ভিতৰে অতি সাৱধানে নিয়া।
-উদৰক হাতে পিষিবেক, বিষ ধৰি ফুল পড়িবে,
+ফুলত ধৰিয়া মৃদুবলে,{{gap|2em}} ঘুৰাইয়া পাকদিয়া চলে,
-ভালৰূপে হাত ঘষি পিষি মাত্র দিব।
+{{gap|3em}}বাহিৰে আনিবা ধীৰে ধীৰে টানদিয়া।
-দেখা যদি সিদ্ধি নাই তাত, নাযিকেল তৈলে ঘধি হাত,
+ফুল টানাৰ সময়ত,{{gap|2em}}পােৱাতি জনীৰ উদৰত,
-উদৰ ভিতৰে অতি সাৱধানে নিয়া।
+{{gap|3em}}হাত দিয়া হেঁচি ধৰা সমুচিত হয়।
-ধূলত ধৰিয়া মৃদুবলে, ঘুৰাইয়া পাকদিয়া চা,
+তাত হোৱে এই মহা গুণ,{{gap|2em}} কহোঁ ময় ইতো পুনঃ পুন,
-বাহিৰে আনিব। ধীৰে ধীৰে টানদিয়া ।
+{{gap|3em}}ফুল মাত্র আসে ৰক্ত মাত্র নপড়য়॥
-ফুল টানাৰ সময়ত,
+পাকদিয়া ফুল আনিলাত,{{gap|2em}} নথাকয় আৰ কিছুতাত,
-পােবাতি জনীৰ উপৰত,
+{{gap|3em}}প্রসূতিক নধৰয় সূতিকাৰ জ্বৰে।
-হাত দিয়া হেচি ধৰা সমুচিত হয়।
+প্রসূতিৰ যদি ভৈল জ্বৰ,{{gap|2em}} বালকৰ ভৈল অথন্তৰ,
-তাত হোৱে এই মহা গুণ, কহে ময় ইতো পুনঃ পুন,
+{{gap|3em}}আকে জানি জ্ঞানী ধাই সবে আকে কৰে॥</poem>}}
-ফুল মাত্র আসে ৰক্ত মাত্র পড়ার
-পাকদিয়া ফুল আনিলাত, নথাকয় আৰ কিছুতা,
+{{Left|৫}}
-প্রতিক নধৰয় শতিকাৰ কৰে।
-প্রসূতিৰ যদি তৈল বৰ, বালকৰ ভৈল অন্তৰ,
-আকে জানি জ্ঞানী ধাই সবে আকে কৰে।