পৃষ্ঠা:তাম্ৰেশ্বৰীৰ মন্দিৰ.pdf/৮৮: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য
[বট সম্পাদনা] নিকাকৰণ |
|||
পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | ||
১ নং শাৰী: | ১ নং শাৰী: | ||
{{gap}}ফুলেশ্বৰী — “বাৰু মই আজিয়েই দেউতাক কই তোৰ পিতাৰক |
{{gap}}ফুলেশ্বৰী — “বাৰু মই আজিয়েই দেউতাক কই তোৰ পিতাৰক |
||
মতাই আনিম আৰু দেউতাৰ হতুৱাই কোৱাইমেলি যেনেহলেও |
মতাই আনিম আৰু দেউতাৰ হতুৱাই কোৱাইমেলি যেনেহলেও |
||
মই |
মই তোৰ পিতাৰক তোৰ বিয়াৰ সন্মত কৰাম। ” ফুলেশ্বৰী আইদেৱৰ |
||
এই কথাত আঘণী আনন্দিত হৈ সেৱা এটা কৰি ঘৰলৈ গল। |
এই কথাত আঘণী আনন্দিত হৈ সেৱা এটা কৰি ঘৰলৈ গল। |
||
{{gap}}পিছদিনা |
{{gap}}পিছদিনা শদিয়াখোৱা গোঁহায়ে লাংফাই দেউৰীৰক মতাই আনি |
||
আঘণীক ধনেশ্বৰলৈ দিবলৈ সন্মত |
আঘণীক ধনেশ্বৰলৈ দিবলৈ সন্মত কৰোৱাই, ধনেশ্বৰ আৰু ধনেশ্বৰৰ |
||
বাপেকলৈ খবৰ পঠিয়াই সিহঁতকো অনাই আঘণী আৰু ধনেশ্বৰৰ |
বাপেকলৈ খবৰ পঠিয়াই সিহঁতকো অনাই আঘণী আৰু ধনেশ্বৰৰ |
||
বিয়াখন পতালে। দুদিনৰ ভিতৰতে আঘণী আৰু ধনেশ্বৰৰ বিয়া- |
বিয়াখন পতালে। দুদিনৰ ভিতৰতে আঘণী আৰু ধনেশ্বৰৰ বিয়া- |
||
খানো চকলং মতে হই গল। অনেক দুখৰ পিছত ধনেশ্বৰ আঘণী |
খানো চকলং মতে হই গল। অনেক দুখৰ পিছত ধনেশ্বৰ আঘণী |
||
সুখী হল। লাংফায়ে চকলং মতে বিয়া হোৱাত |
সুখী হল। লাংফায়ে চকলং মতে বিয়া হোৱাত কোনো আপত্তি |
||
নকৰিলে। বিয়া |
নকৰিলে। বিয়া হোৱাৰ আগেয়ে ধনেশ্বৰ আৰু আঘণীয়ে আহোম |
||
ৰাইজক জনাইছিল যে |
ৰাইজক জনাইছিল যে তেওঁলোক আহোম জাতিত উঠিব। ৰাইজে |
||
সম্মতি দিলে, তেতিয়া ধনেশ্বৰে |
সম্মতি দিলে, তেতিয়া ধনেশ্বৰে আহোম ৰাইজক অলপ জা-জলপান |
||
খুৱাই সেৱা কৰিলে। |
খুৱাই সেৱা কৰিলে। আহোম ৰাইজে তেওঁবিলাকক আহোম |
||
সমাজত ঠাই দিলে। ধনেশ্বৰৰ লগে লগে ধনেশ্বৰৰ বাপেককে |
সমাজত ঠাই দিলে। ধনেশ্বৰৰ লগে লগে ধনেশ্বৰৰ বাপেককে |
||
প্ৰমুখ্যে কৰি গোটেইটো ষাড়ৰ খেলৰ চুতীয়াসকল |
প্ৰমুখ্যে কৰি গোটেইটো ষাড়ৰ খেলৰ চুতীয়াসকল আহোম হল। |
||
লাংফায়ে তামাৰ মাইক |
লাংফায়ে তামাৰ মাইক প্ৰকৃত মাতৃ বুলি ভাবিবলৈ ধৰিলে — নৰবলি |
||
খাইতী ৰাক্ষসী কলঙ্কটো মাতৃৰ গাৰপৰা তেওঁৰ মনৰপৰা আঁতৰালে। |
খাইতী ৰাক্ষসী কলঙ্কটো মাতৃৰ গাৰপৰা তেওঁৰ মনৰপৰা আঁতৰালে। |
||
প্ৰভু কৃষ্ণত বিশিষ্ট ভক্তি আৰু প্ৰীতি জন্মাত লাংফায়ে বৈষ্ণবীৰ |
|||
পৰাই বৈষ্ণৱ ধৰ্ম্মত শৰণ ললে। দেউৰী গাৱঁৰপৰা উঠি আহি, |
পৰাই বৈষ্ণৱ ধৰ্ম্মত শৰণ ললে। দেউৰী গাৱঁৰপৰা উঠি আহি, |
||
শদিয়াখোৱা গোঁহাইৰ হাউলিৰ ওচৰতে লাংফাই আৰু ষাড়ৰ খেলৰ |
|||
চুতীয়াসকল, ধনেশ্বৰ এই সকলে ঘৰ বান্ধি ললে। এটাইবিলাকেই |
চুতীয়াসকল, ধনেশ্বৰ এই সকলে ঘৰ বান্ধি ললে। এটাইবিলাকেই |
||
মদ মঙ্গহ এৰি বৈষ্ণব হল। আৰু |
মদ মঙ্গহ এৰি বৈষ্ণব হল। আৰু সকলোৱে সুখেৰে কাল নিয়াব |
||
ধৰিলে। ধনেশ্বৰক |
ধৰিলে। ধনেশ্বৰক শদিয়াখোৱা গোঁহায়ে চুতীয়া আহোমসকলৰ |
||
ওপৰত গোঁহাই-বৰুৱা পাতিলে। |
ওপৰত গোঁহাই-বৰুৱা পাতিলে। |
||
{{center|৩৫}} |
{{center|৩৫}} |
||
{{gap}}বিয়া দুখান হৈ |
{{gap}}বিয়া দুখান হৈ যোৱাৰ পিছত খৰালি কাল ভালকৈ পৰাত |
||
এদিন বৈষ্ণবীয়ে |
এদিন বৈষ্ণবীয়ে শদিয়াখোৱা গোঁহাইদেৱক কাকুতি মিনতি কৰি |
||
জনালে যে তেওঁবিলাকক পৰশুৰাম কুণ্ডলৈ যাবলৈ বিদায় দিব |
জনালে যে তেওঁবিলাকক পৰশুৰাম কুণ্ডলৈ যাবলৈ বিদায় দিব |
||
লাগে। বৈষ্ণবীৰ |
লাগে। বৈষ্ণবীৰ অনুৰোধত শদিয়াখোৱা গোঁহাইদেৱে তেওঁলোকৰ |