পৃষ্ঠা:একুৰি এটা গল্প.pdf/৪১: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

{{gap}}—‘ক’ৰ ল’ৰা? সাক্ষাৎ অপেশ্বৰী। বৰ ধুনীয়া ছোৱালী। অ'।'

{{gap}}শেৱালিৰ মুখখন ক’লা পৰি গ'ল। মাক বাপেকৰ মুখ দুখন তাইৰ চকুৰ

খুৱাব পাৰ সিমান ভাল। গাখীৰ মুখত পৰিলেই চিঞৰ বন্ধ হ'ব।

{{gap}}কিন্তু শেৱালিৰ কোঁচত কেঁচুৱাটোৱে কান্দিয়েই থাকিল। অপলক নেত্ৰে শেৱালিয়ে কেৱল কেঁচুৱাজনীৰ মুখখন চাই থাকিল। শেৱালিৰ চকুত ধোঁৱা-কোৱাকৈ মাক-বাপেক-বুধিন আৰু ছোৱালী দুজনীৰ মুখকেইখন অহা-যোৱা কৰিবলৈ ধৰিলে। হঠাৎ কেঁচুৱাটোৰ কান্দোন বন্ধ হ’ল। ৰাজুৰ মাকেও বাহিৰৰ পৰা কাম সামৰি ভিতৰ সোমাই আহিল— ‘গাখীৰকণ দিওঁতে অত পলম কৰিব লাগেনে? দেখিলি এতিয়া, গাখীৰকণ মুখত পৰোতেই কেনেকৈ...।' মাকৰ মুখৰ কথা আধাতে থাকিল। তেওঁ দেখিবলৈ পালে কোলাৰ পৰিৱৰ্তে প্ৰসূতি শোৱা চাংখনতে কেঁচুৱাটো পেলাই লৈ গাৰু এটাৰে কেঁচুৱাটোৰ মুখখন হেঁচি ধৰি খং-দুখ-মমতা-বিৰক্তিৰে শেৱালিয়ে ওপৰলৈ মুখ কৰি ৰৈ আছে। ৰাজুৰ মাকৰ এনে লাগিল যেন কেঁচুৱাৰ আত্মাটোৰ পথ বিচাৰি শেৱালিও শূন্যতে মিলি গৈছে।

{{nop}}