পৃষ্ঠা:একুৰি এটা গল্প.pdf/১২: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

বৰ্ণালীয়ে এতিয়াও তাইৰ পৰা পলাব বিচাৰি আছে নেকি?<br/>

চাওঁ জানা।<br/>

{{gap}}— নাচাওঁ। এলবামত থকা ফটোবোৰ মোৰ মনত ভালদৰে সজীৱ হৈ

আছে। মোক তোমাৰ খবৰ লাগে। তুমি কেনে আছা, কি কৰিছা, তোমাৰ পতি,

{{gap}} বৰ্ণালীৰ মুখখন গহীন হ’ল। তাই আগুৱাই আহি যমুনাৰ নিচেই কাষতে

বহি পৰিল। হঠাতে তাই যমুনাক সাবটি ধৰিলে। বৰ জোৰেৰে তাই যমুনাক

আঁকোৱালি লৈছে যেন বহুদিন তাই কাকো আঁকোৱালি লোৱাই নাই অথবা

তাই তাইৰ মানসিক আৱেগ দমন কৰিব বিচাৰিছে!<br/>

কোৱাৰ পাছতো তাই কিছুপৰ যমুনাক সাৱটি ধৰিয়েই থাকিল। কিছুপৰ পাছত

ভালে আছাতো?<br/>

{{gap}}— আছো। বৰ্ণালীয়ে মূৰ জোকাৰিলে। কিন্তু ক্ষন্তেকপৰ পাছতেই তাই

মানিবা। কিন্তু তুমি ঘনাই আহিবা। প্লিজ যমুনা, তুমি আহি থাকিলে এছাটি মুকলি

বতাহ যেন মই পাই থাকিম। মোৰ বৈবাহিক জীৱনটো বাদ দি তুমি আৰু মই

{{gap}} যমুনাৰ গাটো স্থবিৰ হোৱা যেন লাগিল। বহুপৰ তেনেকৈয়ে বহি থাকি

তাই গা লৰালে। বহুপৰ হ’ল বৰ্ণালী, আজি যাওঁগৈ। পাছত লগ পাম, আহিম।<br/>

{{gap}}—আহিম নহয় যাম। ফোনযোগে ঠিক কৰি দুয়োৰে আজৰি পৰত