এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কীৰ্ত্তন ৪]
৪৩৭
দামোদৰ-বিপ্ৰাখান
চন্দ্ৰাতপসৱ টানিয়া আছয়
মুকুতাৰ মালা আঁৰি।
দিব্য কন্যাগণে আয়াযাত কৰে
শুনি নুপুৰৰ সাৰি॥
ৰত্নৰ অনেক প্ৰদীপ প্ৰকাশে
নজানয় ৰাত্ৰি-দিন।
ইন্দ্ৰতো অধিক পাইলা সমৃদ্ধিক
গুচিল দাৰিদ্ৰ-চিন॥ ৩০
কৃষ্ণৰেসে কৃপা বোলন্ত ব্ৰাহ্মণে
আত নাহি আন হেতু।
ভকতৰ অল্প বস্তুক বিস্তৰ
কৰন্ত গৰুড়-কেতু॥
আমাৰ সন্দেশ খাইলা হৃষীকেশ
চাউল-চিৰা একমুষ্টি।
এতেকতে মোক মহা সম্পত্তিক
দিলন্ত পৰম তুষ্টি॥ ৩১
তাহান চৰণে সৌহৃদ্য সখিত্ব
মিত্ৰ-ভাৱ নুগুচোক।
'
