এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কীৰ্ত্তন ২ ]
৪২৯
দামোদৰ-বিপ্ৰাখ্য়ান
জাৰে কাম্পে শিষ্য যত শৰীৰত নাহি তত
দেখি খেদ কৰিলা অনেক॥
আমাক বোলন্ত বাক শুনিয়োক শিষ্য-জাক
মোৰ পদে কিনো দুঃখ ভৈল।
প্ৰাণতো এড়িলা আশ খপিলাহা বনবাস
গুৰু-ঋণ সৱে শুঝা গৈল ॥ ১৩
শুনা শিষ্য নিৰন্তৰ তুষ্ট হুয়া দোঞো বৰ
জানা সৱে শাস্ত্ৰ প্ৰতিক্ষণে।
পুৰ্ণ ভৈল মনোৰথ গৃহক ধৰিলো পথ
পাছে আমি সৱে শিষ্যগণে॥
আনো দুঃখ নানা মত গুৰু-গৃহে পাইলো যত
প্ৰাণ-সখি সুমৰাহা তাক।
হেন শুনি দ্বিজবৰে কৰযোৰে অনন্তৰে
কৃষ্ণক বুলিলা মৃদু বাক॥ ১৪
শুনিয়োক পৰম্ ব্ৰহ্ম আমাৰ সাফল জন্ম
সমস্ত পাতক ভৈল নাশ।
যিহেতু জগত-স্বামী তোমাৰ লগত আমি
গুৰু-গৃহে কৰিলো নিবাস॥