এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৮
[ খণ্ড ৭
কীৰ্ত্তন-ঘোষা
কতো কালে গজেন্দ্ৰৰ বল ভৈল হানি।
গ্ৰাহৰ বাঢ়িল বল পিয়া স্বাদ পানী॥
শ্ৰান্ত ভৈল গজৰাজ যুজিতে নপাৰে।
চিঁহৰে হস্তিনীসৱে বেঢ়ি চাৰি পাৰে॥ ২৬
আনোসৱ দন্তাল স্বামীৰ ঘোৰ দুঃখে।
ৰাখিতে নপাৰি কাৰো বাক্য নাসে মুখে॥
দেখিল গজেন্দ্ৰে আপুনাৰ মৃত্যু-ভয়।
ৰাখন্তা নাহিকে আৰ পুত্ৰ ভাৰ্য্যাচয়॥ ২৭
সঙ্কট-বেলাত তান সদবুদ্ধি ভৈল।
কি ভৈল কি ভৈল বুলি গুণিবাক লৈল॥
আমি হেন গজেন্দ্ৰ জগতে যাক কহে।
মহাগৰ্ব্বে ভ্ৰমন্তে ধৰিল জল-গ্ৰাহে॥ ২৮
সহস্ৰ বৎসৰ যিটো যুজো অপ্ৰয়াসে।
জানিলোহো বন্দী ভৈলো বিধাতাৰ পাশে॥
আমাক'ৰাখিবে আৱে কমন বান্ধৱ।
অন্তকালে গতি মোৰ কেৱল মাধৱ॥ ২৯
মহাবলৱন্ত কাল ভুজঙ্গৰ ভায়ে।
যাক সেৱা কৰন্ত সদায় যোগীচয়ে॥
পা ২৮॥ মহাগৰ্ব্বে ভ্ৰমন্তে - মহাগৰ্ব্ব মদে, মহাগৰ্ব্বে ভ্ৰমো।
৩০। সদায় যোগীচয়ে —ব্ৰজৰ গোপীচয়ে॥
