এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কাৰ্য ৰনৰ ঢীতে কেন কলৰ মাধুৰী জিলিকি উঠে। ওলাই আহা মোৰ হৃদয়ৰ ৰাণ হে দেবী কবি। চলোৱ পাৰ ধ। আহি সুৰ ললিত ৰাগিণী ৰৰ কিয়াত অমিয়া ৰায়। দেবি!—তোমাৰ দুৰ মধুৰ সুৰত কাগ গুপ্ত হৃদয় মোৰ, তোমাৰভাৰ ভঙ্গীমাৰ অমিয়া বা লাগি বিঞ্চ জয় পৰু জু। দেবি।—তোমাৰ দেউছিটা আলোেত মোৰ-অন্ধকাৰ হিয়া উদ্দীপ্ত হোক, তোমাৰ আকুল মোহিনী মন্ত্ৰত অড় হিয়া মোৰ নাচি উঠক। দেবি!ভোমাৰ শৰীৰকুসুম-গোঙ্কে বেমেজালি হিয়া ৰখক জানি, কবিতা! তোমাৰ শুভ আবিৰ্ভাবে, শান্তিময় হোক হৃদয়খানি। ওলাই আহ মোৰ হৃদয়ৰ ৰাণী হে দেবী কৰি চলোৱা পাৰ,
