এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
[পঞ্চম অ-১৯। ভাল আমাৰ চালে ঢাকনি; সাৰ পাই, মই এই নতুন ৰাজ্যত। প্ৰদ্যুম্ব-তুমি মোৰ৷ লাহে লাহে লঙি ঘুমটি, এনে হেন লাগিয়ে মনত! একেলগে কত যে মুক্তি যে পৰিছে ঘাত!~- পৰা নাই কোনো কথা ভাবিৰ বিৰে। তথাপি নিশ্চয় আলী তোমাৰ কাষত বহীন ই জীৱন-পুৰ কাৰণে। সেইদেখি কৰিলে। এভা, চিতে সক বধ কৰি ধুইৰো মুক্তি। উলিদাম এখমে উপায়। তাৰ বাবে- ৰতি—তাৰ বাবে দি মই কৰিছে সকলে। এতিয়া প্ৰতিবন্ধু তুমি, সক ৰখিবৰ ৰাৰে। তেনেহলে ও মোয় উচিত বুভি। তোমাৰ বিহনে কেৰে সক নোৰ বধিৰ দিন, সন, মোন, শত মায়াৰ লৰে কে এই লৰ মৰ। পিছে মই শিকাম তোমায় এনে বা কোশল, ভাবে বলেইে তুমি সখৰু ববি হেলতে, পিমাতৃ সকলাৰোই যায়; কৰি কেৱ, ৰা না কোন লগত। —তুমি। তুমি কি না লগত মোৰ