প
[ তৃতীয় জয় দৃশ্য
বাত ওলাই যাব খোজে। সম্বৰ সোমাই আছে।
সৰ-মায়াৱতি। অকলে ইয়াত কি কৰিছাহি?
তি--সম্বৰ! তুমি আহিব, আহিবা, বুলি ইয়াতে অখনিৰে
পৰা বাটচাই আছে।
সম্বৰ--কেলেই, এয়া মাখোন তোমাৰ ভিতৰতে এৰি মই
ইয়ালৈ আহিছিলো; তুমি আগ বি লাই, অখনিৰে পৰা
ইয়াত থাকিবলৈ পালা কেনেকৈ?
ৰতি--ক’ত মো অথনিৰে পৰা যযালে), এয়া আহি তোমাৰ
ৰৈছে মাখেন।
সম্বৰতুমি বাৰু মোতকৈ আগ হলাহি কেনেকৈ?
ৰতি (ইহি )---মানুহনে। কেনেকৈ আগ হহি তুমি তাৰে।
৮ নোপোৱা হল। বোলে। আকৌকেচুৱা হোৱা তেনে-
হলে (হাতৰ তৰা হানৰ ভিতৰত দেখুৱাই) ইমানটি
হোৱী।
সম্বৰ-মই সিমনটি হলে তুমি কিমানটি হব লাগিব কোৱাচোন,
| মায়াতি।
ৰতি—মই আৰু ইমান হৈয়ে ৰাকিম; সলনি মে কিহৰ
গৰও?
—কেলেই, মোৰ গৰত।
বতি -সেই কাৰে আমাক ধৰি নিমিনেতে পাৰি না।
| লেপ যায়।
দকি, মায়াৱতি! তুমি তেনেহলে মোক ভাল বোলো।
{ গলি বিতেমা বে না, তা না কৰ
পৃষ্ঠা:2015.450961.Kamrup-Ed-1st.pdf/৫১
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই