পৃষ্ঠা:2015.450961.Kamrup-Ed-1st.pdf/৩০

দ্বিতীয় অঙ্ক—১ম দৃশ্য } কাপ বিজয়া—আমাৰ এই আশ্ৰমৰ ফুললিখন যেন সাক্ষাৎ এজনী ৰূপহী গাভৰু! বসন্ত কালক যদি দৰা বোল, ফুলনিখনক তেনে কইনা বুলি।। আজিয়ে জানিবা বিয়া হৈছে। সেইদেখি ফুলনি-গাভৰুৱে আজি পাৰেমানে খোপাত ফুষোৰ গুজিছে;-আন কাল বৰকৈ নিপিজে আৰু পিন্ধিবলৈকে। পাবলৈ নাই। আৰু কুলি চৰাইজনীয়ে জানি। বিয়াৰ উকলি হে দিছে। জয়া-~-আমাৰ সখীৰ কথা নকসা। এক নো আমি কেতিয়া এইৰে পিন্ধা-উৰা দেখিম-~~। বিজয়াবাচোন, বা। ততমনা নোপোৱ কেলেই? পাতী ( ফাহ ফা}ি তেনেহলে আমি আৰু মুশুনে। বা! বিজয়া--মুশুনিব।তোনুশুনিলে বা শুদাই এৰিব কোনে? পোনতে নন। তেনেহলে কোৱা, কোৱা, বুলি মোক কুটুৰি আলি। কিয়? কোলে, মোৰ বঙৰ দেও, না এতিয়া তালে তালে। নহলে এতিয়াই কুঁৱৰীৰ ওপৰত বৰমেল পোয়ব: পিছে ঘটি খাই মৰি একা। পাতা —ষ্টি খালে ও বা বিহ। হব কি? বিজয়'Boranitul (talk)এদিন, এফেল, এলও, এপৰএইখিনি সময় এই মত ঘি ওলায়, তাকে শুনি থাকিবলৈ আক্তা হব। পাৰ্ক-গা। সমানা কৰিলে। বিপাশা কৰাৰ হৈ মই পাতাগৰীৰ পত্নী গাল পনি আৰু পলাশ ফুলায়া ওঠ দুটিত মেৰি লেশি এপোৰ, এ, এল, চুমা। পাতী ইহি হি) নাই, নাই; এনে ত প কৰি