এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
দ্বিতীয় অব প্ৰথম দৃশ্য মহেশামৰ কাষৰ ফুলনি; অঙ্গাসল সোমাই আহি গায় আৰু মাচে। মুৰি উঠিছে মাধৱী মঞ্চৰী, | শুৰি মোেৰা কুল মদনৰ ধৰু ৰচি নিলে পুৰু- ই নো কি সৰগী ভুল! আহ আহ। সাক্ষি, নবীনা মাধৰি! | আ আহা আজি, কাঞ্চন! কবি। অভিমান, প্ৰেম,-- | ফুল। ফুল। অগ্নি-ফুল! (নেপথ্যত-লায়ন, নৰ্তকীসকল! অকালতে যৰ গীত গাই কিয় সকলোৱে অনৰ্থক অমল কৰি সূচনা। নানা নে, যোগেশৰ বহি যোত। ১ম অপসী , হেৰা? কাৰ এনে কঠোৰ দেশ? বায়ে নিয়ে এই মধুৰ সঙ্গে , | কি তেনে নিয়ে বাবা আমাক ইয়াত। ২য় অস্পৰশমীতে মহেশৰ সাধনা আশ্ৰম; নৃত্যত তপস্যৰ ৰায় খুলি এমেৰ কোেনাই নিয়ে বাণ।