পৃষ্ঠা:শঙ্কৰদেৱ.pdf/১৩১

তটুক সাধন। ১২১ থি বোল। উচিত । বাস্তবিকতে ছা জ্ঞ য় দার্শনিক তত্ত্ববোৰ। সৰ্বসাধাৰণে সহজে বুজিব পৰাকৈ এনে উজু ভাৱে তেওঁ ‘পদবন্ধে ” ৰচনা কৰিছে যে দেখি আচৰিত মানিব লাগে । শঙ্কৰদেৱৰ । ৰচনাৰ গুণহ। এনে । তেওঁৰ প্ৰতিভাৰ স্পর্শমণিয়ে যিহংক ছোৱে সিযেই উন্দ্ৰল হৈ পান। মহাপ্রলক্সন (শহ ছোৱা ত “মতা প্রতিয়ো পুৰুষত গৈল লীন । •াখ ‘ক. সান একে পৰুষতো ভন ( নাহি জল নাহি গুল দা ভকে ভকাশ শা'ত মই। বাঘ চকী শুর্গ]ৰ প্ৰকাশ ।। নাছি শা • উষ্ণ প্ৰভু নাহি । না এ দিন সমস্তে সংসাব গৈল ঈশ্বনত লা• । প্রকা ওৰো । । ঈশ্বৰ পুৰুষ স্ব ৩৪৭ । নাতিক দ্ৰ ব্ৰক্ষৰ বাহিৰ অভ গুণ ॥ জগতৰ । জ’ উদ ৰতে দিয়া বাস কেৱল ঈশ্বৰ কুৰু কৰন্ত প্ৰকাশ ৷ অনাদি অনন্ত বিটে। এহ্ম নিৰঞ্জন জ্ঞানমঘ । আনন্দ ৰসত মগ্ন মন ॥ নন-কমল মুদি যে (নি দশ ছলে । আপোনাকে চিত্ত শ' এ গছতে কেৱলে ॥ যন, বুদ্ধি, ১৭, অহঙ্কাৰ মাদ, "নান্য কৰ্ম্ম কৰিবাক । বৰে "আলোচন একো কাব্যে থিৰ নোহে তাক বুলি মন ৷ স কল্প বিকল্প ধৰ্ম্ম কৰে আলোচন । বুদ্ধি নাম বুলি তাক সানিব। লক্ষণ ॥ সমস্তে কৰ্ম্মক মহ কৰে । বুলি মানে। অহঙ্কাৰ বুলি তাক জানিবা আপোনে। ॥ নাম। । সব কৰ্ম্মক কৰঘ নিতে নিত মিশ্চয়ে জানিব৷ এাজ। তাৰ নাম চিত্ত। | আৰ যে মনৰ কথা শুনিয়ে অপেক্ষি। । কাছিলে নটক যেন ভিন্ন ৰূপ দেৰি ॥ মনৰ কল্পনা মানে সমস্ত সসাৰ। জংগন স্বপন নিদ্ৰা তিনি বৃত্তি বাৰ ৷ আছে মন সমস্ত প্ৰাণাৰ হৃদয়ত। ঈশ্বৰৰ প্রতিবিম্ব