পৃষ্ঠা:শঙ্কৰদেৱ.pdf/১২৮

১ ২ ৬ শঙ্কৰদেৱ। 1 ৫ । ৰথ চলে এক লাঞ্জি” ““ভায়েৰৰ লাগ ঝাণ্টে লৈয়োক বপাট ।” “নসহে পৰাণ মোৰ পোৰে আতি পেট (” ‘কতো পাইলে বুলি বগুৱা লাগিল, পৰিল মাটি কামুৰি ।” বাৰিষাৰ মেঘে যেন বৰিষয় ধাৰে। ।” যোৰন্তে তানসে আন নমনিয় হাত । তেবেসে উমান। । পাৱে পৰে যেবে গাত ॥” ‘দশকুপ্ত। আগ্নি যেন যুগান্ত কালৰ ।" টেৰ কৰি চাহি বোলে জানো মাজি বুৰে । পলাই পলাই বুলি যদুসেনা ৰিঙ্গ দিল।” “ক্রোধে দুই চকু সঙ1 ওৰ যেন ভৈল । ” কান্ধত নাঙ্গল দিয়া কাকো চাপৰাই ।” “সালে বাজা লালকাল ভৈল সমুদাই । ঢালে। পৰে1 কৰে পলাই পাছক নচায় ॥ বগুরা লাগিল কতো যাট আর্টকাচি । পাছত মানকে যায় কিল খুন্দা ৰrৰি ।” “পলাইবে নপাবি কতে পৰে জুটি খায় ৷” ‘দান্তে খেৰ তুলি কতো করে কাউবাউ ।" কাকে। পেলাই এৰিৱাৱে যেনে মাটি খচে ।” ‘মূখুজিবি বুলিয়। কুকুৰিব পাখি আাৰে (” “চের । লৈয়; নাচে কতে৷ চাপৰি চাপৰি ।" “সবে আপোনাক বাথৈ, ধান দিলে হোৱে আখৈ, মুখ । আতি শুকাই তৰ তfৰ ।" "মোৰেসে । ভগিনী নেয় কাৰ কিব। হানি, আনৰ ঘৰত কোনে আনে পীয়ে পালী। “অনাবাৱে ভাগৰ পৰয় বৃক্ষ ভাগি । " "আ কাশত শগুণ বনাৱে জাকে কাকে । মুখ চাই চাই তাৰ নটে চোঙা কাকে ॥" হিলদল ভাগি যায় ৰথ চক্ৰে পথ ।” 'ঘোৰায়ে হেসনি পাৰে 5ি ৰে কঁঠাল । ” ‘আমাৰ বংশত তই ভৈলি ধূমকেতু ।” ‘এছি বুলি তুমি মোক ভুৰুকুৱা আসি।” “মোক যুঞ্জিবাক অাস৷ কিনো আটাইটাই।” “যেন চোও কাকে লৈয়া যার সোন্দাকল ।" “জান নৃপতিৰ মতে কামৰ জোঙ্কাস ” ধাম ভণ্ড লৈয়া তুমি B