এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২৯
লীলা
পৰিলোঁ বিষম ধৰা, চকুত চকুৱে;
কোঁচালে থোৰালি হাত, লাজুকী লীলাই,
লাগি লাজ-সুৰামূৰি। লুকালে মুখানি
ওৰণী আশ্ৰয় টানি। বাজিল প্ৰাণত
অনুতাপ শেল, ভোজন-বিঘিনি হই।
লৰি গই কাষলই, বুজালোঁ কতনা;
কতনা উছাহ কথা, মৰমেৰে সনা।
কতনা যতন পাচে কত চিপিয়নি,
অনুৰোধ ৰাখে মোৰ। বিফল বাসনা;
লজ্জাৱতী লীলাৱতী, নোৱাৰিলে হাঁয়
এৰাব লাজৰ হাত। হলোঁ এফলীয়া,
অগত্যা আঁতৰ হই, ইচ্ছা প্ৰতিকূলে।
পূৰ্ণ বন-ভাত ৰান্ধনী ভোজন পাচে।
তুষ্ট হল পূৰ্ণ আত্মা, পূৰ্ণ ভোজনত।
