এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
শিক্ষাভাগ সাঙ্গ কৰি, স্বতন্তৰ ভাৱে
জীৱন যাপন হেতু, দাসত্ব শিকলি
পিন্ধিলোঁ গৌৰৱ মানি;—ৰাজকৰ্ম্মচাৰী।
এৰিলোঁ জনম ঘৰ; পৰমূৰেখোৱা
নহয় পৌৰুষ বুলি পূৰ্ণ যৌৱনত।
পিতৃ-মাতৃ গুৰুজন, বৃদ্ধ বয়সত,
আশ্ৰিত পালিত হব সযত্নত মোৰ;
সাধন সমাজ হিত, স্বদেশ কল্যাণ;
আৰু কত উচ্চ আশা,—দান, ধৰ্ম্ম, দয়া,
দুখিতৰ সেৱা, কৰি ব্ৰত জীৱনৰ
হলোঁ বাজ সংসাৰৰ বাৱেঁ ধৰি গতি।
শুনিছিলোঁ পৰ্ব্বতবৰ্ণনা, নদীগুৰি
গুহা, বনভাগ, গহীন প্ৰকৃতি কথা
গুৰুদেৱ মুখে, আছিলোঁ ছাতৰ যেবে।
আঁচিছিলোঁ মনে মনে চিত্ৰপট তাৰ
কল্পনা তুলিৰে। কি যে শান্তি উপভোগ,
মনে পাতি চাই, নিটাল প্ৰকৃতি ৰূপ!
শিলনি বুকুত বই পাকনীয়া জুৰি,
