পৃষ্ঠা:লভিতা.pdf/১০৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পঞ্চম অঙ্ক-৪ৰ্থ দৰ্শন]
লভিতা
 
 

কৰিবলৈ যি সুবিধা পাইছাে, এই সুবিধা এৰি দিয়াটো আমাৰ মূৰ্খালি নহবনে? আমি সৈনিকবােৰো ভাৰতৰ সন্তান। ভাৰতক মুকলি কৰিবলৈ, ভাৰতী আইৰ ভৰিৰ শিকলি খুলি দিবলৈ আমাৰ শক্তিৰে আমাৰ বুদ্ধিৰে চেষ্টা কৰাটো আমাৰ কৰ্ত্তব্য নহয়নে? বৃটিছৰ ভৰিৰ তলত থাকি থাকি সিহঁতৰ তলত চাকৰি কৰি সিহঁতৰ বিষ মন্ত্ৰৰে অনুপ্রাণিত হৈ আজি আমি আমাৰ মাতৃভূমিক চিনি নােপােৱা হলাে নেকি ?

 সৌৱা ভাইসকল! সৌৱা দূৰৈত অসমৰ পৰ্ব্বতৰ চুড়া,—সৌৱা দূৰৈত অসমৰ আকাশ বতাহ, সৌৱা দূৰৈত লুইতৰ পাৰত আমাৰ অসমীয়া ৰাইজ, সৌৱা বৃটিছৰ নিপীড়িত দলিত ধর্ষিত অত্যাচাৰত জৰ্জ্জৰিত আমাৰ ভাৰতীয়–অসমীয়া—স্বাধীনতাৰ কাৰণে বিয়াকুল হৈ ৰৈ আছে৷ সেই নিপীড়িত জনতাৰ কান্দোন আপােনালােকে শুনা নাইনে ? সৌৱা কুশল কোঁৱৰ, কনকলতা, তিলেশ্বৰী, মুকুন্দ, মনবব, তিলক ডেকা, মদন, ৰাউতা, ৰতন কচাৰীৰ, পানিকাৰ আত্মাই আমাক মাতিছে।

সৈনিকসকল। আজি তেন্তে আপােনালােকে কি কৰিব? কি কৰিব?

কেইজনমান সৈন্য৷ আমি, আমি ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ কাৰণে প্রাণ দিম, প্রাণ দিম৷

৯১