এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭
বী ণ - ব ৰা গী
জিনিলে জগতখন,
হলাহল বাকি পিছেহে শুহিব
লোকৰ প্ৰাণৰ ধন৷
ফুলনিৰ ফুল লখিমী জীয়ৰী
দলিছে ভৰিৰে হায়
সৰগী বস্তুৰ কি জানিব মোল?
—পৃথিৱী পাপৰ ঠাই৷
ধৰ্মৰ নামত অধৰ্মৰ বেহা
দেখিলে বিৰাগ হয়,
ধনৰ লোভত পাপ সত্ৰ পাতি
কপটী গুৰুৰ জয়৷
ভাটৌৰ দৰে আওৰাই শাস্ত্ৰ
ফুৰে গিয়ানী বোলাই,
এজন যে আছে সকলোৰে সাক্ষী
অলপো নকৰে ভয়৷
হে প্ৰাণ বীণ! কি শুনিবা আৰু
দুখৰো উপৰে দুখ,
দুখৰে পোহাৰ—সংসাৰ মেলা,
নাই নাই নাই সুখ৷
নিঃকিনলৈ কিয় দুখতে দৰ্দশা?
—নিৰ্দয় বিধান ইটো,
দুৰ্বলীৰ গতি জীয়ন্তে মৰণ?
কিয় নখণ্ডিব সিটো?
নেলাগে কুটিল সংসাৰৰ পথ