পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৯৫৭

আমি, ১৮৬।] অসমীয়া ভাষাৰু বালীৰ কিতটাপনি। ৪৯১ সিদিনা বলা কাকগু এখনত গোঁচেৰুে ৰা কৰ্ষিত পঢ়িা তাৰ ফকিচেৰেক তলত তুলি মিলে। (১) বউ লিগাৰ শিৰোত, ২) যে পনোপাৰী ৰে পৰা, এল বি এম মt of লেখা, ৰে লাৰ। ৩) লাল কে অৰি যিতি; বীকে চুলায় গেল ঢাণী আৰীখান সীমান্তে বেছি আজ।” (১) ভাঙৰিহে ঈ। এখলা ( খালি) অনা; যে যা। দুনিয়া সুখ নিৰা কৰ; যেন না হয়। (২) বি পৰা পৰোপকাৰী, (হে আছে), হে ৰাজ এভিন্ন পন। তাৰো নাই (নথি)। যি ৰ ৰো ওপৰত খং হি সি জাগিলে গং কিহৰ ওপৰ ৰ। ( হে কৃষ্ণ আমাৰ যিমাত শুল (সাল, সা, গুল, ফৰী কেই (কৰিৰ নামী দুখ বৰ্ণনা কৰিছে, দুখ দূৰ কৰা, তুমিয়েই অৱনীৰ আধাৰ; হে ৰাম তুমিয়েই (তমে আমাৰু ইয়াত () ৰাখিছা সেইবাৰে আছে। আমি বাটা আধাৰ একো নাজাৰে আমাৰ হাতত অৰা ৰিাৰ অভিধান বা ব্যাকৰণ একো নাই, আমি ফুল পুং চিং নিজ শিকোৱা পওিতো নহও, তথাপি ওপৰৰ তিনি ডোখৰৰ এক শ মানে বুলিছে; কাৰণ সি সংস্কৃতমুলক। অধ্যাপক বিদ্যানিধি ও যে তেও এই গুদ টা কেডোখৰৰ বোব যৎপত্তি উলিয়াই চাওক, যা চালে দেখি যে সেইবোৰ বাৰে সৈতে মিলে। এতেকে গুজৰাটী তেও ললাম ভি- কৰা কৰক। অকল আমাৰ দুখীয়া অসমীয়া ভাষাটোৰ ওপৰতে wে ইমানকৈ মৰ” দি থাকে ফিয়। তেওঁ ৰঙীয় প্ৰধান জামাৰোৰ একোখন কোষ আৰু ৰাকৰণ গোটাই লৈ কাৰ্যত এৰ হলে, অলপতে নিশ্চয় সেই যোৰৰে সৈতে যাৰ সমৃগ উলিয়াই সেইবোৰ কলা ভাষাৰ ৰাৰ কৰ তলীয়া কৰিব পাৰি। তেওঁৰ গোটেইটো বিপুল energy অসমীয়া ভাষাৰ গুণতে খৰচ কৰি গান ফালেও ভগিয়াই দিয়ক। শৰীয়া ভাষাৰ ওপৰত ভেও ইয়াৰ কৃপাকাত কৰালেখি, তাহানিৰ “স” ফাৰুকাৰ শম্পা