cos, swsgi] পুৰণি অসমত মুকি। দুই এটি খকৰ জ্ঞান দিয়া আছে। তাতেই তো পোৱা যায় যে বেল সময়তেই আসল সম। কযেৰ ১ম মণ্ডলভেই সহৰ কোনো নৈৰ মাস পোৱা যায়। ১৭ মলৰ ১৪ সূক্তও কেটামান তকাইভ কা ঠাইৰ বাত ছে েচিফ, চি, কুলিটি আৰু বিপনী নামৰ চাৰিখন সৰু নৈৰ পাৰত মিই থাকি, সিহঁতৰৰপৰা ওলাই সিহঁতে জাৰ্যসক দৌৰা কৰে আৰু লৈ কেলৰ পানীৰে সিহঁতক ৰক্ষা কৰে Vol.1, page 4950)। ইয়াৰপৰা ইয়াকে বুৰি যে সেই কাইভ থকা ঠাই ভোৰ চাৰিওফালে এই চাৰিখন মৈয়ে এ মেৰিয়াই খোৱা। মিঃ ৱই এই লৈ কেখনৰ চি ধৰিব নোৱাৰি বুলি লেখিছে। কোৱ অশাক যে তেখেতে অসমৰ ফালে অৱশ্যে বিচৰা নাই। অসমত বিচাৰিলে এই নি কেন সইতেই পায়। মল হুকুৰাৰ তুলচি নৈ সেই ঋকবেদৰ সময়ৰপৰা এতিয়ালৈকে সেই একে মেয়েই আছে। এই কুচিৰ সহায়েৰেই সিকেখন ও বিনাকষ্টে চিনি পোৱা যায়। চিপাঝাৰ মৌজাৰ সামটোৱেও বহুং সহায় কৰে। চিপাঝাৰ নামটোৰপৰা বুজিব পাৰি যে সেই ঠাইডোখৰ ডকাইতৰ ৰাসৰ উপযুক্ত ব্যাৰশি আলি আৰু চিফ নৈৰ ওচৰত ফেখি চিফাঝাৰ নাম হৈছিল, এতিয়া চিপাঝাৰ হৈছে। চিলাৰাৰ মৌজাটে। এভিয়া ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ পাৰত; এইদেখি ব্ৰহ্মপুত্ৰকে চিল বুলিব পাৰি হয় কিন্তু লৈ কেইখন সৰু ৰোগ আছে। ৰোখ হয় চিফ লৈ চিপৰতে চিন কৰি অহ্মপুত লীন হল। ছিপাঝাৰৰপৰা কিছু দূৰৈ পূৰ পিনে নোৱা লৈ কি মূৰ হৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰত পৰিছে। নোৱায়েই ঋকৰৈৰ আচি। এই নৈৰ আগেয়ে চিলাৰৰ ওচৰতে বালি, এতিয়াও সেই মৰ নৈৰ ভিন আৰে; গী। এতে ভেতৰ হাউলিৰ ওচৰে ভাৰু নিৰ মন কৰি বনাই ছিপাঝাৰৰপৰা কিন্তু দূৰ যি ব্ৰহ্মপুত্ৰ পেলোৱাইছিল। সি এতিয়া ৰাই অনোৱাই নিয়া গবেই আছে। চিপাঝাৰৰপৰা কিন্তু দূৰৈত আৰে গুচি লৈ ঘৰলৈ পৰিছে; এই নৈৰ নাম প্ৰায় একই আছে। আৰু চিৰৰপৰা কিছু দূৰৈত পশ্চিম
- খান এলাণৰীৰ পৰি এৰি আছে। ফলে বিটি লে.
