পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৬৮৯

বহাগ ১৮৩০।} অসাম। ২ 1 কছাৰীৰিলাকৰে সৈতে ভূঞাসকলৰ বিৰা চলি থকান্ত আক্সি হোৱা যবে শঙ্কৰদেৱ প্ৰমুখ্যে ভূঞাসফল বৰদোৱা এৰি গামোত বসতি কৰে। বছৰ বয়সত শঙ্কৰদেৱে বৰলোৱা এৰি গামোলৈ যায়। লোৱাত থাকোতেই শঙ্কৰদেৱে কীৰ্ত্তন পুণি ৰচনা কৰে আৰু অনেক পীত গুটি নাট আদি ৰচনা কৰি সত্ৰ পাতি শিষ ভজাই ভাগৱতী বৈধু প্ৰচাৰ ৰে। গামো শাৰদেৱে নামৰ মণিকুট আদি সজাই মন্ত্ৰ পাতি ধৰ্মপ্ৰচাৰ কৰি পাচ থাৰ থকাৰ পিছত তাত ডফলাই দৌৰাত্ম্য কৰা ভাৰপৰা উঠি গৈ চাৰি নাহে ইত মাহ ছিল; তাতো সত্ৰৰ বিশেষ সুবিধা নোহোৱা বাবে ভাল ঠাই বিতা ধৰাট ৰা বেশ গুৰিলৈ গৈ তা সত্ৰ পাতি থাকে। হাখিয়া দলকে আদি কৰি অনদিকে বছৰ মানুহৰ ব্যৱহাৰত বিৰক হৈ শঙ্কৰদেৱ কোমোৰাকটা মাৰে ঠাইত ছ মাহ অগিগৈ, পিছত জাতিসকলে কাৰো-কোকালি কৰি ৰঙাত। মৰ মূৰত তেও জাকো বেলগুৰিলৈ আহে। কৰদেৱ ধুৱাহাটত থাকোতে মাধৱদেৱৰে গৈতে তেওঁৰ মিলন হয়, আৰু মাধৱদেৱে শৰক গুৰু মানি তেওঁৰ বিষ হয়। শঙ্কৰ বৃদিও মাধৱদেৱৰে সৈতে মিলন হোৱাৰ আগেয়ে ভাগৱতী বৈষ্ণব ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰি অনেক শিষ্য কৰি নামধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিছি, তথাপি মধৱদেৱৰ সেতে লগ লাৰিৰপৰা সেই ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ খল অনেক গুণ বাঢ়িল। মাধৱদেৱ, মাধৱদেৱৰ ৰৈনাই ৰামাল, ৰাম ৰাৰ গুৰুৰাৰ কলি, ব্যাসকলাই বাপু আদি সকণেৰে গৈ পৰদেৱে হৰিসংকীৰ্ত্তনৰ চলেৰে উজনি-আসাম খুৰাই পেলাইছিল। (১) শঙ্কৰদেৱে বঙ্গাকৰ ৰুনিক (২) প্ৰত্যহ গীতা পাঠ কৰিবলৈ দিয়ে, ব্যাসকলাতে হৰিলনি (“ৰাম ৰ কামস ও ই। মাখৰ কীৰ কৰাশাপাশী হই। গণ মল হোৰে কীনৰ ৰি। অনও সাগৰ লোক অল তা নি। শীল যোগপৰ সুন্দৰ। এখনো বিল নি নি কেন। ভাঙে অষে সখনে আপনি ভাল কি। খাৱ বিৰাৰ কোৰ কৈ পাৰি। আগঞ্জে শখ ও শাফাত। মিলে আমাৰাম পৰিশি। সৈৰি ফুল। ২) ত্বক কললি লীগ। বিয়সই মনে মনে হয়। আসন নাকি আণ। খেই শৈশব। ( গৰি গৈলে নী দিল। শিয় নিন, না হয়।