পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৬৮৪

স্বামী। {২ বৰ, ষ্ঠ সংখ্যা। লোেৰ গৰাখকেলি গ্ৰাম আলি। ৰূপে ৰাজকাৰ্য পবিত্যাগ কৰি মনে মনে খুটি নৈ প্ৰয়াণ চৈহৰ সৈতে দেখা কৰাত চৈতই তেওঁক অনুগ্ৰহ কৰি লৈ কৰা হয় ব্যাখান কৰি ভাৰপৰা বৃন্দাবনলৈ পঠিয়াই দিলে। ৰূপে কায়েত ৰাজাৰ পৰিাগ কৰি বাৰমলৈ গুচি আহিৰলৈ চিঠি লেখি মাতি শঠিয়াইলি। সনো যাধিপতিৰ সভাৰ দুৰণ স্বৰূপ জামিল তেখন সম্পষি বিষয় পৰিত্যাগ কৰি বৈৰাগীক জয় কৰিছিল। ৰূপ যোৱাৰ পিছত তেওঁ ৰাকাৰ্য নকৰি ভাগৱত শাস্ত্ৰাদি পাঠ কৰি ঘৰে বহি ৰাৰে ৰজাই অংকৰি তেওঁক বন্দী কৰি থৈছিল; সহ হাজাৰ টক। দিহে তেওঁ মুফল হৈ বাৰলৈ গুচি গৈ ৰূপৰ লগ ধৰিস্থিলগৈ। শঙ্কৰ চৰিত্ৰত সংক্ষেপকৈ দেখা ৰূপ সনাতনৰ কথাৰে সৈতে চৈ চৰিত্ৰত ৰাকৈ লেখা প সনাতনৰ কৰাৰ মিল যাই বিষয় কেইটা আছে। (১) সনাত গৌড়ৰ যৱন ৰজাৰ ৰাজ সতৰ বৰ ভাৰ বিধা আছিল। (২) তেওঁলোকৰ চহকী আছিল। (৩) তেওঁলোক হীন আতৰ জুই আলি। ৪) তেওঁলোকে বৃন্দাবনত ৰ কৰি কৃষ্ণ কৃষ্ণলীল। এচাৰ কৰিছিল। চৈতকে শগ লোৱাৰু ৰেপৰা তেওঁলোক মহা বৈৰ, গত শত সুনিপুণ, কি আৰু বৃন্দাবনৰ কৃষ্ণশীল। দামৃত। লোকৰ নগৰ বলি। কিন্তু আমি এইটো কথাৰ সামান্য কবি। পৰা নাই যে শঙ্কৰমেৰে এষাৰ তীৰ ভ্ৰমণ কৰিবলৈ যাওঁতে যদি সালৰে সৈতে তেওঁৰ দেখা হছিল, তেন্তে ৰূপ সনাতনে কেনেকৈ চৰ পা কৰ। পাশে, আৰু কেনেকৈ চৈতৰ ৰা তেওঁলোকে তেতিয়া বলাফত ৰাস কৰিলে। শঙ্কৰদেৱ চৰিত্ৰ পুথিত আছে যে ওেঁ ২৩ বছৰ বলত এখাৰ তীৰ্থল। ২৩ ত তেওঁ তাৰ্থলৈ যোৱাটো বৰ আখ বুলি অতি কোনোৱে ভাবে তেৰে এইটো ঠিক বুলি ৰিৰ পৰি যে অন্তত তেওঁৰ৮১ যাৰ সৰ ভিতৰত শঙ্কৰৰে এইবাৰ তীৰ কৰিবলৈ ওলাই ছিল। এইবাৰ তেওঁ ৰাৰ ৰ জীৰ্থ ভ্ৰমণ কৰিয়ে লৈ উভতি আহে। চবিত্ত পুতি আছে শৰথে অশোৰপৰা পৰা উভতি আহি বৃন্দাবন গান কাতে এদিন সেখানে তেওঁৰ গাত এটা মেৰু হৈছিল। সেকেণটা এ কি নাইকিয়া ল ল ব সকলে তেওঁ ৰকৰণ সোবাহ