পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৬৭২

২১৮ | বাহী। বছৰ, সংশ। এখৰৰ উমত গঠিত হোৱা। এই সত আজিলৈকে শিৱসাগৰত আছে। ইয়াৰে পৃষ্ঠপোষক শেখ আ লী ৰীয়া খছিল। ৰে এই পৰীক্ষাত উঠিব নোৱাৰি শিৱসাগৰৰ ফৰে অফিচত তুৰি সহা= কেৰাণী কাম কৰি মাহ গিয়ে নৌ হওঁতেই চাষেৰে সৈতে তেওঁৰ ঠাটামেলা লাগিল, আৰু একে দিই তেওঁ কাম কাজ ইস্তফা দি গুচি ছিল। কাকা নাইকিয়া হৈ ঘৰত বহি থাকোতে এদিন ওপৰত উল্লেখ কালী ভাষাই শিৱসাগৰ আৰু যাৰহাটৰ মাই, ভাল মানুহেৰে ঠাহ খাই থকা আজীত এটা ইংৰাজী মূল খুলিবলৈ এখৰ বৰাইবুজাই ফলে; আৰু ৰেও তেখেতৰ কৰা ৰিাৰ্য কৰি ঠাই-ই চাই-চিতি আহিবলৈ গৈ এমাহৰ ভিতৰতে গাজী ডাঙৰ গৰ এটা সাজাই দুকুৰি মাল ল গোটাই পঢ়াবলৈ আৰ কৰিলে। তেওঁ হেডমাষ্টৰ, আৰু এজন এষ্টে ফ্লাত পঢ়া চেকে না। লালনে চলিবলৈ ধৰিলে, আৰু অৰে মৰি লগে লগে আলী ঠাই জোখৰৰো উন্নতি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। ভাত যদিও ভাল মানুহ বহুত আছিল, কিন্তু হালীয় কোনেও নিজৰ ঠাই ডোখৰৰ আগৰ ওচাই চল আৰু সুবিধা কৰিবলৈ মন মেলা মাহি। এতে অৰে আজীত এটা জাকৰ লগে বুলি বহুত মানুহৰ চহি লৈ উৰুৰ গৰাকীলৈ লেৰুে সেই অৰ্থে মিয়াৰ ছিপুটা কমিকে এই বুই, লেখা-লেখি কৰি এক্সপেৰিমেন্টেৰ ডাক এটা সৰ কৰায়। কালী পোষ্টমাইৰে ভৰি খুলি বহি থাকি চিঠি বিলি কৰিবলৈ আৰু জানি ঠাইলৈ পঠালৈ নেপাই গণশেই এষাৰ ৰা হোৱা নোট কৰিণত, চাহাৰসকলক শা শা কৈ ৰে চিঠিৰ সংখ্যা বঢ়াৰলৈ নিজে পোষ্ট ফাৰ্ড কিনি ভালো কিনি শিকাৰ নোহাৱাকৈয়ে ৰালৈকে ভালকৈ চিঠি লেখিছিল। এই উপায়েৰে এপেৰিমেলে অস্থাৰ নিৰ গৰ, আৰু স্থানীয় গৰাকীসকলক এৰি মেলি ভাৰকোনো মন নিখালিকৈ ৰিলে। লাহে লাহে চিঠি পত্ৰও বেটি হৈ আহিলে বিলে তিয়া ৰ কৰ এটা পৈণত ভাঙৰ ডাকৰ বুলি সকলোৰে ৰাৰ কৰে। তাৰ পি আৰোক্তন এনে লিৰ পাৰি গুৰি উলাৰ বিচাৰিলে। গাৱৰ মানুহৰু কি এ নেশাখে, আৰু গুন আহিলে বেমাৰ হৰ ভৰি ওচৰৰ সকলো মানুহে অৰৰ এ এখতি