পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৬১২

বহী। (২য় , ৪ৰ্থ সংখ}}} জাদাত হে: বিশপ্ৰেমিক উদাৰ ফালী ভাইসকলে অসমীয়া ভাত লৰ ৰূপাষৰ মাথোন বুলি বাৰে বাৰে এঢোল বই শান্তি কৰিৰ জাগি।• ডাৱৰো অসমীয়ামুলক শল। এনে স্বাধীৰ শব্দ সহ হোৱা হয়ে অসমীয়া ভাষাৰ পাৰ্থক্যৰ বিষয়ে কোনেও এ বা সন্দেহ কৰিব নোৱাৰিলে হেঁতেন। শীৰ কৰে, দোমাহী নিজ অসমীয়া কথা। কিন্তু লোমহী- ঝচক অইন এটা শব্দ থকাত যে ভাঙৰীয়াৰ কেনেকৈ হানি হল, তাক আমাৰ স্কুঞ্জ বুদ্ধিৰে চুকি নেপাৰে। আৰু বিহ' শব্দ যে নিৰ্থক নহয়, ভাষাত পণ্ডিতসকলে এনে সাধাৰণ কথা অনা উচিত, নাজানিলে তা- বিস্কাৰৰ যশপ্ৰাৰ্থী হব নালাগে। যেই সেই পঞ্জিকা এখন মেলি চাশেই আনিৰ পৰি যে ক্ৰান্তিবিলাকৰ গোটোচেৰেক নাম আছে। সূধ এক ৰাশিৰপৰা অইন ৰশিলৈ যোৱাৰ নাম সংক্ৰাস্থি। আহিন ও কাতি মাহৰ (অৰ্থাত, আহিনৰ শেষ ও কাতিৰ আঁৰত যি সংশ্ৰান্তি সেই) সংক্ৰান্তিক জলবিষুব বোলে। চত-হাগ সংক্ৰান্তিক মহাবিষুৰ সংক্ৰান্তি যোবে। এই চত ৰাগৰ সংক্ৰান্তি অসমীনাৰ জাতীয় উসৱৰ দিল। বিষ’ শব্দ অসমীয়াই কেনেকৈ উচ্চাৰণ কৰে তাক চাল ‘বিষ্ণু ব’ৰ পৰা 'বিহু’ ওলোৱা একো আচৰিত যেন নেলাগে। অনেকে বিহুৰু বিহু-সংক্ৰান্তি বুলি উল্লেখ কৰা আঁজিও শুনা যায়; যেনে “মালৈ নো কাৰ পুৰিব, অই! অইন ছাৰি কাই ভাইয়েও বিহুৱে-সংক্ৰান্তিয়ে মাত লগাবলৈ পাহৰা হল”। এই ‘বিহুৱে-সংক্ৰান্তিয়ে’ শটো যে বিষুষ সংক্ৰান্তিৰ অপভ্ৰংশ মাত্ৰ ইয়াত কিবা ধন্দেহ আছে নে? ‘দৰা সংস্কৃতমুলক নহয় নে? সন্দেহ হলে অভিধান চাই ষ। বোকা' অসমীয়া শব্দ। এনেকুৱা শব্দ নিতান্ত লাগতিয়াল। অথচ ‘পেকৰ যাক ‘পঙ্ক'ৰ উজনিত বহুল ব্যৱহাৰ হয়; যেনে, (১) চোতালখন পাকুল হল; ই কটা, এলে পঙ্কময় ইখনত বিয়াখন পাতিবলৈ পালেহি। ইত্যাদি। সাতদিনা মানে সিখকে কি বুজাব খেলে কব নোৱাৰে; বেঞ্চ কৰে। সাতদিনীয় হোৱা উচিত। উমিত সাগিনা' নোবলে ‘সাদিনীয় হে কোলে। দিন সংস্কৃত শব্দ, ভাত সংস্কৃত ঈয় প্ৰত্যয় হয় দিবসীয়’ৰ ৰে। কিত অসমীয়াত ঈয়ৰ পৰিবৰ্তে ঈয়া হয়। এতিয়া কৰা হৈছে ‘সাতদিনীয়া ‘স্বসিনীয়।' হল কেনেকৈ? আশা কৰেলানিতে এক+টা একটা সুশি,