পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫৯৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

১৪ হি। [ , মা। আহিবলৈ এৰিলে। আগত ও পাষৰ আশাত আমি খুব বেগ দিবলৈ ধৰিলোঁ। এনেতে আলিবাট জেকা মাটিৰ ওপৰত সৰু ডাঙৰ অসংখ্য ৰাঘৰৰ খোজ আমাৰ চকুত পৰিল। এই হাৰিখন আৰু এই বাটটো পৰ্বতৰ মামনিৰ সমভূমিৰ ওপৰত। ইয়াত বাথ গুালুৰু হাতী গাছৰি ইত্যাদি সকলো বিশ্ব যকৰ ৰ উপদ্ৰৱ। জানি শুনি কোনো মানুহে বেলি পৰাৰ পাছত এইগে বাটেদি খোজ নয়। আমি নেলি মুনি আহিলোঁ। ক্ৰমে মোৰ এ হল। কি কৰা যায়। উভতি অহাতে সমান বিপদ। আগবঢ়াটোৱেই ঠিক কৰিলোঁ। কোনো মানুহৰ অৱ পাৰ আশাত প্ৰাণপণে বেগাই খোঙ্গ দিবলৈ ধৰিলে। এনেতে বা হাতৰ ফালৰ মাজহাবিৰ বনৰকাৰ ভীষ গেণি আহি গোটেই হাৰি কঁপাই দিলে। জানাল গভী। কিতাপৰ বিষয়ে চমু মন্তব্য। সঙ্গীত-সাধনা। সঙ্গীত বিদ্যা সুনিপুণ যৰ অযুত লহীৰাম ৰীৰ তত আকৌ এইলি ম শেহেলা। বেচ মহা সঙ্গী-সাথন গোধা শন মিলিছে। শীত যা শিক্ষাৰ আদিপাঠ এই সীমানালি আমাৰ হাতত বিশেপাঠ যাৱলী পুশি; কাৰ, আমি লিপিৰ (notation) 'পিকে এবাৰ নিচিনা। এদেৰ বেশ তেওঁৰ গীত-মানাই শেয়াৰ উলিয়াৰ, গীল দেশ জুৰি সীমান্ত ৰে খাত পুৰী জুবিন এথিসি।