পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫৭৩

[ মা, ১৮৩২ আত্মখিনোক বিয়েৰৰ দল। ১৯৩ মতলীয়া গোলাম” এই কথাষাৰ অলপ জোৰে কৈ ঢ কাটো মাই চিন হৈ যোৱাৰ পাত কলিনে মই নিৰক্ষনৰ প্ৰায় কিলালৈকে উঠিছিল। লগীয়াৰিলাকে ধৰি মেলি ৰাই-বুৰাই হে আমাক যংক কিলাকিলিৰ পৰা ক্ষান্ত কৰিলে। তাই শুৱনি ফুলনি” এই শীতটা পাওঁতে সুৰ একালে গল হাশিয়ৰ এফালে পল। ডিমে দাতপৰি ফালে। জন মাং3 প প প প কাৰৰ পৰিলে। কেৱ কেৱ Bravo miss বুলিলে, কেৱে কেৱলা অকে" কৰিলে। এজনে বাজতে শীত গোৱাল Encore বোলাত অভিয়োৰ কে শিকিালি হতচাপৰি পৰিল। এক- টিঙৰ ভিতৰত টোয়ালটোৱে মায়াপুৰী নিৰঞ্জনক পৰিবলৈ পাহাৰ কামপুৰী কে ধৰি পেলাইছিল। ভালে বেয়াই এই যে আমি থিয়েট কৰিলোঁ। ৰাইজে বেয়া বুলিলেও কুচ থিয়েটৰ বুলিলেও আমি থিয়েট হৈ থাকোতে দুই এজন অডিয়েঞ্চৰ ভিতৰত বণি Excellent Excellent কৰিছিলোঁ। আৰু থিয়েটৰ হৈ যোৱাৰ পাছত নিজক নিজে যতদূৰ পাৰে। শলাগিছিলো। ইয়াৰ পাছতে আম থিয়েটাৰ গত কাল আহিল। মই বিজয় শমীৰ দিনা লোকনাথ ফুকনৰ ঘৰত খেলি এটা মান বজাত এটাইবিলাক গোট খোৱাত প্ৰস্তাৰ কৰিলে। মে মাকে গল্পী আৰু কালী পুজা তালকৈ ধৰা দি থিয়েটৰ কৰিম : পোনেই লোকনাথ ফুলে কলে :- তাই নি নি এইদৰে ফুলিৰ নিচিনাকৈ খাটি মই আৰু বিয়েট নকৰে।” ভাবিৰাম বৰদেৱে কলে:-এৰাখিয়েটৰ পাতি পাৰি এটা পৰিশ্ৰম কৰিম আৰু আমাৰ গোশাই শৰ্মাই ভাল পাট টি নিলৈ বাবা লব।" নীলকান্তই লে" থিয়েটৰ পোৰ তই এক পইচাও নাই। দোকানত ৰূপ একুৰিষাৰ থাৰ লাগিছে। আমি এটাৰে পা তুলি সেই ৰূপ মিলিশে দোকানীয়ে তেওঁৰ পৰা সৰ। ট্ৰেন হৈ তেওঁৰ তা ইমানেই হৈছে।" ভৈৰৰ দাসে কলে-"ভাই। যোক নে কিয় চেটেৰি পাতিছিল, মই নো কি কাম কৰিব লাগিছিল মই এতিয়ালৈকে তাৰ গমকে নাপালে। কলাৰে মুখ এইবিলাক কথা শুনি মই আৰু নাই কোনো কথা কবলৈ সাৰ কৰি