পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫৬

বাঁহী। ১ম বহ, ১ম সংখ্যা। মতি'সল, অতি মূহ, অতি নত্র, অৰ ওখ, বৰ মৎ; অর্থাৎ সি আমা কর্তব্য পুণ্যকাণ মাতৃভাষাৰ উন্নতিসাধন ব্রত। সেই ব্ৰছ দীক্ষিত হৈ নিময় নিঃসন প্রয়সীতৰতে আসামৰ ইমূৰৰপৰা সিমূৰলৈকে আলো- সনৰ এনে এটা ডাঙৰ ঢৌ হুৰি দিলে যে তাৰ ফলত আমাৰ জুমুৰ বিৰ বিষ মাখা সখসেল হৈ পিত ফুল ফলে সুশােভিত হৈ উঠিল অৱখে সেইগৰ পিছত যে শালিকৈ থৰ হৈয়েই আছিল আৰু আছে, এনে বুলিৰ ৰােৱ; কিন্তু এইফেৰা দু নকৰি নােৱাৰি যে, সেই মুঠি ডেকা হাৰ পিছত তেওঁলােকতকৈও বেহি নাইবা তেনেকুৱাও উৎসাহ লৈ মাতৃ তাৰ হকে খাটো ছাতৰ নােলাল আৰু ওলােৱা নাই। অৱ েতেতিয়াৰ পৰা এই ডােখৰ কাল যে একেবাৰেই উৰ আৰু কলা হৈ আহিছে এনেও রে; এবং যােৰ কথাৰ ব্যতিক্ৰৰ পৰূপে কোনাে ঘােগ্য আৰু উৎ- শারী ডেকাই এইভােব কাত নিজৰ সময় আৰু যা মাতৃভাষাৰ অর্থে ব্যয় কৰি নিৰ জীৱশ সাধক কৰিছে। কিন্তু আগৰ সেই অদম্য উৎসাহ আৰু একাত পিছ ছাতসকলৰ ভিতৰত যে দেখ পােৱা নগণ এইটো কথা জুই কৰিলে চলে। নতুবা আজি আমি আমাৰ মাতৃভাষাৰ অৱস্থা আৰু ও মেথিলেহেতেন, কে সি নিশ্চয় ভাৰতৰ আন আন ও ভাৰােৰ। শাৰীত নিল প্রাপ্য ঠাই ৰিকাৰ কৰি বহিব পাৰিলেহেঁতেন। কুৰি খনিতেই ক সময় শয়। ৩৪ বছৰৰ ভিতৰত আদ সভ্য জাপানে এ উৎসাৰ আৰু যৰ ফলত পৃথিৱীৰ সুখ্যাতিৰ শাৰী পালেগৈ। এলো মাহে সাঃ নিজৰ গাৰ এবাৰ চাকিৰৰ মনেৰুে চি মৰ ৰা কৰিব নােৱাৰা কাৰবােৰৰ বিষয়ে এই কম। আৰ যাত্ৰাৰাৰ লৰ ৰ কৰা চার নারাও মন - ৰে বেস ভাত কি আছে। সি যেনেয় শিবে এ পৃীত আক্ষা কৰি উৰি পাৰিব এনে আশা নাই।” কিপাত । তায়নে আমিহে সেই রক্ষায় তাৰ নিল। তিনি ৰ আগেয়েই যি ন ই স ম য়গৱত, s, অকিনা , আৰু পুৰাণৰপুৰাণৰ গয় শিম চা মােক কি কৰা ৰি গামেককৈ গিn