পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫৫৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

বাহ। ১০৬ এহিমতে বৌদ্ধ সবে লোক ভাবি। মহৈবেঞ্চ গতি বোৰ সংসাৰ পৰিব।” 'সুনে কলিৰ বাৰি হাবল। তাতে বহুত বি কৈৰে অকুল। সুপায়ী ম্লেচ্ছৰে লৈবেক কান ধন নকৰিব সিটো জাতি ধক ক্ষণ। কতো ৰাজদূত হুয়া পৰ্যটি ফুৰিৰ। খনৰ নিমিত্তে লোকে মাংস ছিঙি খাইব। মিছ বিনে সত্যৰণী নাহিকে মুখত। হৈয়ে মহা লুৱী ব্ৰাহ্মণ যত। বৈষ্ণৱ বেশ ধৰি পিন্ধি ধুতি ফোট। লৈবেক ভূৰ কৰি অনেক আক্ষোট। পাশে হাতত খাৰু কৰি ধনে। মন্ত্ৰণ কৰি। কতো শৈৰে বহু গানে। খাটিৰ ৰাৰ পালে হিংসি মস্তক। ভকতৰু হিসি দোৰ কৰিব নেক।" “মোহোত সম্মান পূজা কোনো নই। যই পূজা পিলে দুই হৈব ফালী খাই। মাংস লোখা নি সবে পেট নাই। আৰে। বেল শান্ত তাৰ কিছু নাই। হেন বৌদ্ধ শক দেখিৰে ফলি।” এই পৰোৰৰপৰা স্পষ্টকৈ বুঝা যায় যে পিকাল খাতা পুৰুষে বৈষ্ণব ৰ্মাৱলী নৈটিক ৰা আছিল। আমি ওপৰত উকয়াই অহাৰ কৰে এই সিদ্ধালৈ যাবলৈ বাধ্য হৈছে।বে দীপিকা পুখি শতিকাত ৰচিত হৈছিল আৰু সি কৰ চনৰ পুথিৰ সময়তে ৰা পিছতে। সেইদেখি যাও আমি যত ভাল সিঙৰ ওপৰত ভিকি এই যুগ