এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
[১১ , ১ম যা গোটেই বছৰ ভয়ত টেপা, লাগি কে এই যে, ফা হত আম ডালত বহি আঙে একমানি। “সৰ্বনাশ কৰিলে কুলি, বুকুৰ ৰা কলৈ গলি?” লায় দিয়ে মোৰ গাত তলিকে বিহিল্প। কৃপাবৰ। খোৱখোৱা। | (গীত) বাগেশ্ৰী—আড়াঠেকা অনন্ত আকাশ মানে দে বোৱা উৰুৱাই। গৰ ভোক গণ পোৰু ভোগৰ পলুৱাই। নশি শশা খোৱাখোৱা, কৰি দে ঐ খোৱাকোৱা, ‘তোকে তৈল, নাদে বিশ্ব জগৎ কপোৰাই। সাৰু ৰাহক, কাকোলাবোৰে যেন আৰু নোতা। ধূপ ধুন আ ই, নোৱৰে চাপি। লা গোয়ে মক বিষ মশলা। (শৈী ভাল ফলাই শামিল কেন নাই।
