৪০ বাহী। | [২৪ বহু, ১ সংখা কলাপ গ্ৰহণ কৰি অত্যন্ত হল। এতেকে খাটি শূদ্ৰ কামৰ লগত কলিতাৰ শৰ ফৰাই সঙ্গত নহয়। | অতি প্ৰাচীন কালৰপৰাই আসমত কয়া সৎ, কলিতা সাধাৰণ সূত্ৰ বুলি চলি আহিছে, এনোলত বিবাদ লগোৱাৰ কোনো আত্মণ্যক নকৰ। কলিতা তীগত ক্ষত্ৰিয় হলেও বৰ্তমান সময়ত সিবিলাক ক্ষত্ৰিয় গ যাত্ৰও নাই। এনেই কলিযুগ মৰুৰ যতে ক্ষত্ৰিয় সুপ্ৰ লগ পণ্য - শনকৈন্তু ক্ৰিয়া লোপাশি ক্ষত্ৰিয় আতিয়ঃ। ত্বংগতা লোকে ব্ৰাহ্মণাঙ্গনেন। অনেক পুৰুষৰ গৰ্বেই ক্ষত্মিয়োচিত কাৰ্য্য আৰু ৰীতি নীতি পৰিহাৰ কৰা কলিতাত কন্দ্ৰিম্নত্ব থাকিব নোৱাৰে। সিসকল সৰ্ব প্ৰকাৰেই শূদ্ৰত্বত পবি- পত হৈছে। অলমতি বিৰেণেতি। যোৰহাট। শক ১৮৩১৯আহিন। এ কচি বিদ্যাভূষণ গোস্বামী। তেওঁলৈ * চুমাটি খাবলৈ পালে সি টি ঠত, লাতো হেঁপাহ মোৰ থাকিব মনত; তথাপিতো সি মুখতে ওঁঠ দুটি , প্ৰতি চুমাটিতে ম যুগ যুগ কই, তাতে মুখচিব মোৰ প্ৰাণৰ ধাউতি; চুমাকে খাই কম তোমাকে সাবটি। নিছি তোমাৰে মোৰে বান্ধনি চুমা; সদাই চুষাকে থাম, খাৰ আৰু বৰ; পথাৰৰ বান মাই অশেষ জ্বলে, তাতেই বেছি হলে নপৰিব শেষ। আঁতৰিব মিছাকৈৰে যতন নন। এৰিব পাৰি নে ঐ? নোৱাৰে। নোৱাৰে।। ত।
- Catullers। আৰ্হি লৈ Byron Bienলৈ লেখা কবিতাৰ
ভাঙনি
