পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৩৭৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

নিয়তি। তুৰি কলৈ লৈ যোৱ। অকাৰে ইঙ্গিতে, . চকুৰ ঠাৰে আঙ্গুলি দেখাই। মই বুজিও একে উদ্দেশ্য তোমাৰ, | সিপিনলৈ শাথে আছে। আগুৱাই। এই মাতানো কেলেই আগুৱাই যাওঁ, | নিজৰ লক্ষ্য কৰতে এৰি। যই শুনে কেইে আগুৱাই দিছে। | ৰাখিব নোৱাৰি আপোন-ভৰি। মই বুজিও কেলেই পাহৰি পাহৰি | আগবাঢ়ি আছে। তোমাৰ পাছে। এই ৰোওঁ কেলেই গুণিৰি তাক, | মোৰ নো কলৈকে যাবলৈ আছে। যই পাহৰে। কেলেই, তা চাওঁ বুলি | বাৰকলৈ? মই কলৈ নো যাওঁ। যই অকউ ফেলেই গুণি নাঙাবি খোৰু যোগেৰে গঢ়া।. তুমি আনিলা কেলেই চল কৰি কৰি। কলৈকে নে। মোক লৈ যাব খোজা। তুমি পা কেলেই, কত নো মি মোক | কত পেলাই কি কৰিৰ খো? মোক আনিলে কেলেই নামাতি কুলি, লাই আপোন চকুৰ ঠাৰে। মই মিলে। তাৰ ফুল ফয় | কলৈ নে নি মোক কি কৰি ৰাৰে। মই হিছে। শোনা কাড়ি কাড়ি, পানী বোকা আৰু বনি গুলি। যে হাত তৰিবোৰ ভাগি ছিগি যায়, কৰিবৰ আৰু শকতি নাই!