এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
[১ম বছৰ সংখ্য গুৰিৰ ছাগলী যি ৰাজ্যৰয়ে গবানে দিয়ে মন্তি কবি, অজ্ঞান এৰ ঠেলি জ্ঞানৰ পোহৰ- অশৃঙ্খল শৃঙ্খলতাই অনিশ্চয় স্থিৰতাত, অত্যাচাৰ পৰিণত কৰি সৌভাগ্য, বি বাল্যই নিৰ্মাণিলে আমি ভাত, সেই ব্ৰিটন ই-সেই খাত সম্ৰাট সচাকৈয়ে দেৱধামে গল? ৰাজী শোক কুই, কনুৱাই নিগণে ফাই মিত্ৰণে কন্দুৱাই প্ৰাঞ্চলে শাণিপ্ৰিয় শান্তিবান মহা-আম্মা এওয়াৰ্ড সপ্তম অশেষ যশসা গতি আনুল কীৰিতি - আজি সাকৈয়ে শান্তিবাৰে গল। সেয়ে কালে খালি সকলোৰে | বলো বাহে। সেয়ে কালে আজি সকলোৰে মৰমৰ পিতৃ হেৰুৱাই। সে শে আছি সফলদায়ে | হিম মিত্ৰ হেৰুৱাই। শেৰে সকলোৱে লে আ হৈ উলাৱা সেয়ে যে বিশ্ব বিয়ালি নি নি নিগাল। “মহাৰাৰ স্বৰ্গগামী হল।” “দীৰ্ঘজীবী হক মহাৰা।” উঠিল ফোটান। [ মহাষা হল। লুপ্ৰসন্ন মোৰ। ভবান। কী এক মহাৰ। ত্ৰি।
