পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৮৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫ম দৃশ্য ]
৭৩
নগা কোঁৱৰ

চেংলং চেংলুং! কিয় নাঅ চেলুং। কিয় লুকু পালে—তুৰ বুবু পালে ইমান দুক দি পাইছ! আ চেংলুং! লুকু! তাৰ কিমান দিন অল্ কলেকৈ কপ পাৰিবি?
 লুকু—পাৰিব তো! আমাৰ মালাকিনি লেকি দেকিলে কব পাৰিব। আমাৰ অলে মালা দিন দিন কাতিছে। আতাই তৈ নিছে। কাকাটি আয়ি দেকি পাব—পিনিব—
 খুণবাও—তাৰ আৰু আয়িব না লুকু?
 লুকু—তাৰ আয়িম বুলি যাইছে বুবু, কিয় নায়িব?
 খুণবাও—আবিত পৰা বাক্ পোৱালী দৰি আনি বানি তলে কিমান দিন তাকিব লুকু। মুকলি অব পালে আবিত যাব! এই দেকি আমাৰ তাকে আনিব যাব বুলিছে—তই পালে যাব নিদিয়ে!
 লুকু—যাব নালাকে বুবু তাৰ আয়িম কৈছে এদিন আয়িব। তাৰ যতি আয়িব বাল নাপায় দৰি আনিলে কিয় আয়িব।
 খুণবাও—তুৰ ইমান দুক পাইছে আমাৰ ইমান দুক পাইছে জানি পালে তাৰ কেতিয়া তাকিব নুৱাৰে। উনি পালে আয়িব। তুকে দেকি নাপাই তাৰ মন দুক উৱা নাই না? আমাৰ যাম লুকু, মুকে যাব দিবি—তাকে তুৰ কতা তুৰ—মালা উকাই যুৱা কতা কলে তাৰ কেতিয়া তাকিব নুৱাৰে তাৰ আয়িব।
 লুকু—মুৰ কত তাৰ পালে কব নালাকে বুবু! তুৰ য়ালে দূৰত পৰা—তাকে দেকি কুছি আৱিবি বুবু, তাৰ