পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৭৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই



270 ২২ দ্ৰাহিণ পৰ্ব্ব লুকে ফুৰা লিখিলাফ মেনে বিৰোধাবিৰেহি? ২৫ ডেও লিলিক তুলিলে স্নান দেৰ্শ ৰা সকলো সিহত ভিশাল ঋহে ঘা সিবিলাঞ্চ ওপৰতে সঞ্চল চলও তা প্ৰতিপালক তুলি ফয়। ডোমে ও লাকৰ মাত এনে সুখ কি ভোলা মাজ যেয়ে বতু জ্বৰ (2^{জে সেয়ে মৰুৰ মিঠল। ৰ ঘৰু যি প্ৰবান হয় সেয়ে ঘৰ নিচিনা ঋবঃ ফিয়নে। ২৭ যি সবলৈ ৰূহে বা যি ঘাপুৰ শুইতৰ এতিতে বড় • কোন যি ব ৰূস্থে চিন ন হয়নে ছিল ২য় শুয়ে ২৮ লাকৰ মাজৰ ঘৰকে বলো? তোলেব যোৰ পৰীক্ষাৰ বেলা মোৰ লগৰিয়া ইজ দ্যা [ { ভেলোকিত্ত শ্ৰেৰ ৰাজ! যেন মেজ ৰোপীয় ৩• কৰিবলৈ দ্বাৰু সি°-হাসনৰ ওপৰ বহি যিশৰ এল বাৰেও কৈ শোৰ কৰিবলৈ যেনেকৈ গ্ৰামাৰ পিতৃমো দিলে সেই ৰূপে যz তোযেনলৈ ৰাজ নিপন্ কৰে। ৩১ পচে পড়া ফুলিলে হে গীযেন শীঘোন্ যেনেকৈ লিলিবে সহ চলে তেনেকৈ jতনে তোমালি! | কক্ চুৰাব (2fতে কিন্তু তোমাৰ 'ভীতি নুশুচি বলৈ | ৩২ ভোযাৰ্থে ময় পানি কৰিচে থাক তুমি ওলাঃ ৩৩ গৈ তোমা ভায়াইতক সমৰ্থ গৈ। পিতৰে। তেঁওক ঔলিলে হে পভু তোমাৰ লগৎ, শিলি ৩৪ লৈ বা মৰিবলৈ যাবলৈ সাভম ই আছে। তেও তা ধুলিলে হে পিত ডোম ময় কও তুমি যে ভিন আয়ত্তে ভিনি খেলি তুমি ৰ্শৈ না ফাঁঢ়িলে