পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৭০

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই



| ২৪ একফি শপ লঙ্কে কষiতাতে চিন ব পৃথিবী গ্ৰাদেশ মহিদুৰ্গতি গ্ৰ্যাক বিশ চিন্তা দ্বাৰু সাৰ ঘৰু তা চও ২৬ গৰ্জন। ভয়, পৃথিবী কি সুৰ এই ঘপেক্ষা কৰোতেই মানুহৰ মম্ বাকল দ্ৰব কিয়নো স্বাৰ্থ ২৭ হিম লবি। তেতিয়া মহিমাকে মহাকনিকে | লগৎলৈ ঘূহাশৰ মেঘ দুঃহিৰৰ মানুহৰ সন্তাভৰু ২৮ দেব। এইবিলাক স্মাৰ হলে ওপৰলৈ যুক | বিৰা হ'ল তোমোলাকৰ সুৰ তুলিব কিয়নো তোয়ো লাকৰ ওপৰি ওচ পিন্থি! ২৯ তেও দিবিলাক ঘাস এক্দভান্ত দিলে ষোলে ডিম ৩০ জুলৈ ঘৰু অছৌ চলৈকে দেয় সিহঁতে যেঙ্গিয়া হিমেলে ড্ৰেতিয় অঞ্চল ওচৰ চপাই বুলি ভেসে ৩ নষ্টে মনে জালা। সেইপে ভোমোলাকে এইস্তি লঞ্চ লতা সুৰ দেখি বৃষি বাজ ওচ ওয়াকে ৩; জানা। ময় তোলে, সুৰুপ কৰি কঁও এইকি ৩৩ লক্ স স্থলে এভিয়াৰ মানুহ ল ৰক্তে। সত্তৰ ৩৪ পথিবীও ৰৈ যাব কিন্তু মোৰ কথা ন বব। | হো জানে পেট পোহাতে মদ পীয়াতে এই বহ্মাণ্ডৰ চিন্ততে তোয়েলফ হিয়া কেতিয়াবা ভাৰ পাতি হয়ভাতে সেই দি গ্ৰম্মৎ মোলাকলৈ ঘাহে? ৩৫ কিয়নো মেয়ে বাদৰ নিচিনা হৃই পৃথিবীৰ এটাই ৩৬ নিব সীলৈ জুহি। এয়েবেই তোমোলায়ে এই কিল এক্তি জীয়া গ্ৰাৰু শোৰবেলা যত্নহৰ সন্ততিৰ গ্লাস দিয়ে ক্ষৰ যোগ্য স্কুবলৈ দিলে নিতে ৭ ৩৭ নং ৰা পৰ দিয়া। যে দিন মুনিৎশিল্প