পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৬৭

 | ২০ যি পৰু লঞ্চে কৰা। | খ্ৰীৰ ন হয় কিন্তু জীবক এই হেতুক এয় তেওঁৰ ৩৯ নিমিত্তেই জিয়ে। কেড়েটি ‘ঘবণকে মা ল চলে ৪০ বোলে হে5 গ্ৰাণি ও কৈছে। পাৰ্কে ঘৰু কাৰো। | তেও বিষলৈ শাহ ন হল। ৪ ভেও নিবিলাক দুলিল aীভক মানুহে দাদৰ ৪২ সন্তত্তি তুলি কেনেকৈ কয় কিনে। দাদ দুনি “গীত ৫ বোলে যোৰ স্থ। যিঙ্গহৎ ফলে ডোমাৰু ৪৩ শত্ৰহত যয় যে পাদপী, ন কৰো মাল তুমি? ৪৪ মে দক্ষিণ হলে বহ। এই হেতু দাউদে তেঁও পৰশ্বৰ ফুলি (যদি কয় ভেবে তেও তেঁস্ সন্ততি কেলে ৪৫ কৈ হৃব। পাচে এটাই হন্ সূৰ্গ গেৱে তেও ৬ শেন ভ সুষ্যজ, ২ কলে। দিদলিয় কাপড় পড়ি তুমি যাকুে পুঁকি বাৰ নমস্কৰি দেয়াকে নিন ২, পৃবশ ঘন হকে ভোজ ভাল' ও ৪৭ পোৱাফে ভাল্ পায় 'ৰু বাৰীৰ দা }}য় পেলায় ঘৰু চলকৈ দীঘলু না ৰুৰে যি ব ইতে সিহত্ৰ | সাৰনি হোৱা সিহঁতৰ ৰ নৰক শক্তি বা পৰ্ব বনী যাই শ্বৰ ভঁৰাল দান কৰিছে তেও ২ চায় তাকে দেছিলে গাৰু এনী দুনী দ্বাৰীএ দুটি ও তিশিষ তীয় দিলে তেও তাকে দেলে। পাচে তেওঁ | তুলিলে ভোযেY - মওএই দুধনী বাৰীৰ এটাই ও ডেকে সৰহদৈ দিচেছ। ফিয়ানো সেইবিলাকে ঘপোনা ব বনৰশ্বৰৰ দান, কিঞ্চিৎ দিছে এই দুনী ৰাৰী ঘৰল ত্ৰি দাত্ৰিৰপৰা পেলাৰ সৰহ