পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৬৪

২৮বি- স লক্ষে অত্ৰ। 261 দিয়ে হালচ কৰিলে বোলে দামি যেদি কও ৰূপৰা জেবএও জুলিব ফি ছাত্ৰণ তেঁও গ্ৰাস্টিন বিলা। ২ কিন্তু যেদিন আমি বোলো মন্থৰপৰা তেবে এটায় সৰস্থ ঘুম শিল্ পেলায় যৰিৰ কিয়নো য়োহন নিয় ৭ দ্যাচাৰ্য্য ধুলি মানুহে মানিছে। তাতে সিষ্টে সমিধা দিলে সেয়ে ফৰ্ণৰ গ্লাযি আয়া নে জানো? ৮ তেতিয়া যি ফুলিলে যায় কি মহিমাৰে এই ৰম কৰে। সেয়ে কি জয়কো তোযেলাক নকও। পাঁচ ভেও মানুহৰ ঘাগ এই দভান্ত দি কবলৈ বত্ৰিলে বোলে এৰু ম'হে দ স্কা থেতি কৰি ভাজে ওe Nয়া বৰি দি বস্ত্ৰ দিনলৈ দূৰ দেশলৈ চা। পাচ fe দিল সেই দফা ভিৰ কেতো 5টি ঘানিবলৈ এটা বন্দি সেই এয়াইতৰ তলৈ পহলে কিন্তু hীয়াহঁতে তাক যৰিয়ায় কিলায় দাতে দীচি দিলে ১৪ নাচে ঘা এটা বন্দিৰু তেও পালে সিহঁতে ভাস্কো মৰিয়লে তা বড় ঘমৰ্য্যত ফুৰিলে পচে তাষ্ণো মুমদ। ৪২ হাড়ে পঞ্জিলে। তা পাঠে স্থাৰু এ বন্দ পালে ১৩ ভাষ্ণো মিত ঘলিযু বাজ ওলিয়ায় পেললেন। সেই দুফি সেভি কৰে ফুলিলে যায় কি ফুমি যে পিয় সুপ্ৰঞ্চে যয় হয় আৰ পৰিব যে ৪৪ সিহঁতে ওকে মন। কিন্তু?" তা দে}ি} এটায় আল কৰি তুলিলে এই গ্ৰধিকাৰ আহি ঘঁামি এই ঘবিকাৰ বলৈ ঘামি ও যৰি পেল। ৪৫ পচে নিত তা দুস্কানীৰ ৰাজ ওলিয়ায় মাৰি পেলেিল এই হেতু সেই দুকাৰ্ডিওগ্ৰাধিকাৰে লিই