পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৫৪

৪৭ সপ্তদশ পৰ্ব ষ্ণে কৰা 12 252 কেতিয়া আহিব বিশিস্থতে তেঁওৎ ঈয়কে শুধিলে ২ তেও সমিবনদি সিহঁতক ফুলিলে শ্বৰ ৰাজ্য লক্ষণ দেৰেই নহে এসে দে” যা তৎ দে মানুহে ওয়াকে দু ইলিব কিয়নো দেখা ঐশ্বৰৰ ৰাজ ২৫ ডোমেলকিৰ মতেই। তেঁও আপোনাৰ ভং সফল ফুলিলে যেতিয়া ভোযেল'কে মানুহৰ পুতে ফৰ এই দিন দেবিলৈ অঙ্ক কৰিবা কিন্তু তা দেoিr ২৩ বলৈ নোপোৱা এনে কান্ স্বৰ। ঘৰু লোকে ফুলিৰ এথে দে2 ব ভ দেকিন্তু নে যাব আৰু সিহঁত ২৪ পিছু নে যাব। কিয়নো যেনেকৈ বিদুলি চমক ষ্মকা শৰ এফালে ঘাকাশ গ্ৰন্ ফলেও পহৰ হয় জেনে ২৫ কৈ মানুহৰ পুতে গাপোন ফালৎ হৃব। কিন্তু ভান্ দ্মাসেই ক নানা দুঃথ ভোগ কৰিবলৈ আৰু এতি ২৩ য়াৰ কালৰু মানুহে এতুিব লাগিব। নে' কাল যেনে হন্ মানুহৰ পুতেকৰ কাল তো তেনে ৰূৰ যি ২৭ দিন লো\f তাহাজ ওলি আৰু চুল ঘাহি এটাইৰে সৰ্বসত্ব কৰিলে সেই দিনালৈকে সিবিলাকে (যাৱা পীয়া কৰিছি সিবিলাকে বিয়া দিছি স্থাৰু বিয়া কৰি ২৮ চি। তেনেকৈ ৰু লেট কাল যেনে ছিল লিবিলাকে Wেৰা পীয়া কৰিছিল সিবিলাকে কিনা বেচা ২৯কৰিছিল্ ফ্লাহ্ ৰুইছি সাজিছি কিন্তু যিদিনাসদম এতি লোট গল সেই দিনা তুই আৰু গৰুক দুৰ্গ ৩০ পৰা বৰলে এটাইকৈ বিনাশ কৰিলে। যি দিন মান্তু ৩ ই পুতে বিদিৎ ব সেই দিনও এনে কাৰ। সেই দিনা যি-ঘৰৰ ছালৰু ওপৰু কে ঘুৰুতা বেহানি